Park Dreszera w Warszawie. Wielkie drzewa dają mnóstwo cienia i chłód. Tam ucieknij od upałów w mieście!

Park gen. Gustawa Orlicz-Dreszera, powszechnie nazywany Parkiem Dreszera, to kameralna, oferująca wytchnienie w cieniu kasztanowców porośniętych malowniczo bluszczem oaza warszawska. Założono go ponad 80 lat temu, w 1938 r. za czasów prezydentury Stefana Starzyńskiego, na terenie fosy dawnego Fortu Mokotowskiego, między ulicami: Ursynowską, Puławską, Odyńca i Krasickiego. Liczy 2,8 ha i powstał według projektu inż. Zygmunta Hellwiga, w stylu modernistycznym. - Lubię jego kameralne wnętrza parkowe, w których można znaleźć spokój wśród harmonijnej zieleni i posłuchać śpiewu ptaków - podkreśla Agnieszka Staniewicz, miejska ogrodniczka, która opiekuje się parkiem.

Nadano mu imię Gustawa Orlicz-Dreszera, żołnierza Legionów Polskich, generała Wojska Polskiego, który zginął w katastrofie samolotowej w 1936r. Do rejestru zabytków został wpisany w 1983 r.

W parku królują kasztanowce rosnące wzdłuż bocznych alei po wschodniej stronie parku. Drzewa malowniczo porasta bluszcz zwyczajny. Główna aleja obsadzona została lipami amerykańskimi w odmianie 'Stellata'. Lipy te mają szare pędy, na których wyrastają duże, błyszczące, jasnozielone liście o jajowatym lub sercowatym kształcie, do 20 cm średnicy.

– Wiosną warto zwrócić uwagę na niezwykle ozdobne, białe, różowe i czerwone rododendrony – sięgające nawet metra wysokości – które rosną w alejce z wazami. A tuż obok, pod drzewami mamy prawdziwą gęstwinę zimozielonych krzewów – bluszcz, barwinek oraz runiankę japońską o zawsze zielonych liściach. Okoliczni mieszkańcy lubią tu szukać ciszy i wytchnienia np. oddając się lekturze na ławce – mówi Agnieszka Staniewicz.

Park wyróżnia się czytelną, symetryczną kompozycją. Przez całą jego długość biegnie szeroka aleja główna, wyłożona płytami z piaskowca. Stanowi ona oś dzielącą park na dwie symetryczne części. Idąc od strony ulicy Puławskiej mijamy cztery niewielkie trawniki wraz z okalającą je owalną aleją żwirową. Środek tej części parku zaakcentowany został prostą w formie, okrągłą fontanną. Wyznacza ona równocześnie pierwszą z trzech poprzecznych osi kompozycyjnych parku.

Idąc dalej, w stronę ulicy Krasickiego, mijamy dwie półokrągłe rabaty kwiatowe, otoczone niskimi żywopłotami z bukszpanu. Od wielu lat ogrodnicy ZZW tworzą tu barwne kompozycje z białych i różowych begonii, srebrnej santoliny czy żółtych aksamitek.

Po północnej stronie parku znajduje się „Głaz Walczącego Mokotowa 1944” poświęcony m.in. żołnierzom AK pułku „Baszta. Pomnik przyrody ma formę pękniętego na pół kamienia narzutowego i wyznacza drugą poprzeczną oś kompozycyjną. Przed głazem ustawiono powstańczą kotwicę. Organizowane są tutaj coroczne obchody wybuchu Powstania Warszawskiego. Naprzeciwko pomnika, po drugiej stronie alei, w południowej części parku znajduje się plac zabaw oraz ogródek restauracyjny.

Część parku położona bliżej ul. Krasickiego ma bardziej kameralny charakter. Oś poprzeczną w tej części założenia wyznaczają trzy wazy umieszczone na postumentach. Największa z nich, postawiona pośrodku alei, została niestety zniszczona przez wandali jesienią 2020 r. – obecnie trwają prace mające na celu jej rekonstrukcję. Zachodnia brama parku prowadzi na ulicę Kazimierzowską.

ZOBACZ TEŻ: Cytadela Warszawska. Twierdza miasta otoczona dziką roślinnością. Tam przyroda przenika się z historią i sztuką

Trawniki w parku zajmują powierzchnię 40 arów. Są to tzw. trawniki reprezentacyjne, które poddawane są szczególnej formie pielęgnacji. Ich pierwsze koszenie przeprowadza się wiosną, wtedy także są nawożone, jak również poddawane specjalistycznym zabiegom – wertykulacji, piaskowaniu, a następnie – pod koniec lata – aeracji.

- Wertykulacja to pionowe cięcie darni mające na celu częściowe usunięcie próchnicy powierzchniowej (filcu), gdzie mogą rozwijać się patogeny chorobotwórcze, a tym samym stworzenie lepszych warunków dla dopływu powietrza, wody i składników pokarmowych do strefy korzeniowej - informują ogrodnicy warszawscy.

W czasie Powstania Warszawskiego na terenie parku toczyły się zacięte walki. Obszar ten był wówczas także jednym z największych prowizorycznych cmentarzy w Warszawie. Po zniszczeniach wojennych park zrewitalizowano w 1951 r., a część leżącą pomiędzy ulicami Krasickiego i Niepodległości zamieniono na ogródek jordanowski.

W 1951 r. zmieniono nazwę parku na Park Mokotowski – pomysł ten nie zyskał jednak akceptacji mieszkańców. W 2012 r. przywrócono oryginalną nazwę. Obecny układ kompozycyjny Parku Dreszera, w obrębie współczesnych granic, nie uległ zasadniczym zmianom w stosunku do formy przedwojennej.

Park Dreszera otwarty jest codziennie od godz. 6 rano do godz. 22. Od strony ul. Puławskiej znajduje się ogólnodostępna, bezpłatna toaleta publiczna. Latem na terenie parku organizowane są bezpłatne koncerty jazzowe.