Politechnika Warszawska po remoncie elewacji

O nowym kolorze elewacji po licznych konsultacjach zdecydowała Stołeczna konserwator Zabytków Ewa Nekanda-Trepka. Jej zdaniem jednak kolor, na który fasada została przemalowana, nie jest odpowiedni i zgodny z ustaleniami. Farba prezentowana na próbniku miała zdecydowanie bardziej beżowy odcień. Wykonawca w takiej sytuacji będzie zmuszony metodą prób i błędów znaleźć odpowiednią barwę. Przy dopasowywaniu barw mają wziąć udział również specjaliści. Wynik ich prac Warszawiacy mają poznać już w przyszłym tygodniu.

Obrońcy różowej fasady twierdzą jednak, że kolor został dobrany na podstawie odkrywek głębszych warstw tynku, oraz archiwalnych zdjęć i obrazków Politechniki Warszawskiej.Ich zdaniem krytykujący jej nową barwę Warszawiacy wykazują się nieznajmością historii i wyglądu miasta sprzed lat.

Warsawianiści twierdzą jednak, że orygianlny przedwojenny kolor tynku trudno będzie ustalić i odtworzyć. Nawet gdyby naukowcy przeprowadzili badania stratygraficzne tzn. odsłonili starsze warstwy tynku badania nie byłyby miarodajne, ponieważ elewacja w czasie wojny uległa wypaleniu. Kolejnym problemem w ustaleniu odpowiedniej kolorystyki jest fakt, że nawet projektant gamchu Stefan Szyller w swoim projekcie architektonicznym nie uwzględnił podania konkretnego koloru feralnej elewacji.

W ustaleniach nie pomogą również zbiory Muzeum Politechniki Warszawskiej. Wszystkie zdjęcia, które zostały wykonane na początku XX wieku, są w sepii. Można znaleźć także podkolorowane pocztówki i ilustracje, nie można ich jednak traktować jako źródła historycznego, ponieważ kolor na każdej pocztówce jest inny - wydawcy podkolorywali je takimi farbami, jakimi w danym momencie dysponowali. Kolorowe fotografie pojawiły się natomiast dopiero w okresie międzywojennym.

Zdaniem warsawianisty Ryszarda Mączewskiego, sprawa kontrowersyjnego koloru elewacji Politechniki przycichnie, gdy z biegiem czasu kolor poszarzeje i opatrzy się. Jego zdaniem najważniejsze jest to, by gmach wyglądał estetycznie.