Polski tryptyk kwietnia

Cichutko, przychodzi kwietniowa wiosnaradość i nadzieję wkoło siejew zieleni się chowa i w śpiewie ptakówzapachem ziemi do pracy zagrzewa
Przepiękna jest nasza wiosna w kwiecistą sukienkę odzianawiatr jej kwieciem rozwiewa włosyi rzuca na ogrody łąki i drzewa
* * * * * * * * * * *ITamten kwiecień dawno przebrzmiałygdy się zdarzyło to - co niemożliwekwiat rycerstwa złożył swą głowę dumnąna progu arogancji i zadufaniapo zbójecku, bez sądu i oskarżenia
Serce wydarte przemocąz gorącej piersi żołnierzatęskni do kraju, do Polskiej wiosnyw której kwiatem jabłoń się okrywa
* * * * * * II
Zeszłoroczny kwiecień, lot samolotu - śmierci Prezydenta naszego krajuleciał - jak sztandar Rzeczypospolitej z hołdem, dla tychktórzy za nas zginęli, Polsce - zawsze wierni
Wstyd i zgroza rozlała się po krajuzginął Prezydent z całą polską świtąmgła jak matka utuliła ich na zawszei huk jak salwa - nad grobem rycerzy.
Nie upilnowali go nasi żołnierzenie upilnowaliśmy go też my - rodacynie mogliśmy dowieźć do celu
Śmierć Prezydentahańbą i żalem okryła Polskęi naród cały
* * * * * * * * *III
Dzień - też kwietniowyniedawnyzamykała się księga życia Polaka, największego jakiego wydałakraina nad Wisłą, by mógł osiąść na tronie - Papieża
Ukochany syn naszego naroduto nic że wyjechał, bo przecież bywałmieszka duchem wciąż z nami polskości – nie zrzekł się nigdy
Cały świat wstrzymał oddechwszystkie religie żegnały Polakapłacz przyszedł z dalekiego krajugdzie pozostałyświęte szczątki jego
Leszek K.
(Dostałem pozwolenie. Będę tu często gościł, liczę na stałych czytelników)