Popowa Kula, Heraklea i Kaliszta

Jeden dzień, a ile różnorodnych wrażeń. Najpierw był przełom Wardaru. Przepiękne krajobrazy. Za nim - kraina wina. Dolina. Otoczona górami, połamana wzgórzami, na których stokach Macedończycy uprawiają winorośl. Zajeżdżamy do Popowej Kuli – jednej z lokalnych wytwórni kapitalnego wina. Zdjęć beczek nie będę pokazywał. Wina też do degustacji Wam nie załączę, ale możecie mi wierzyć na słowo – z czterech rodzajów wina trzy były (przynajmniej dla mnie) kapitalne. Widoki również. A obsługa – prima sort :)
Kiedy już ulżyliśmy kieszeniom a obciążyliśmy autokar, przez równinę Pelagonia ruszyliśmy do Heraklei. W drodze towarzyszyły nam góry Parku Narodowego Pelister.
Herakleia Lynkestis... Miasto założone w IV w. p.n.e. przez twórcę potęgi macedońskiej – Filipa II. Przewodnik (miejscowy) twierdził, że w czasach swego rozkwitu Herakleia była większym miastem niż Ateny. Swe znaczenie zaczęła tracić po podbiciu Macedonii przez Rzym, co miało miejsce w II w. p.n.e. Miasto zaczęło się wyludniać po trzęsieniu ziemi na początku VI wieku. Z czasów rzymskich pozostał amfiteatr (odnaleziony przez archeologów dopiero w 1968 r. To, co zostało odkryte, pokazałem na zdjęciach. Czy odkryto wszystko? Osobiście wątpię. Jest tam jeszcze bardzo duży teren do zbadania, ale jak zwykle – brak środków.
Po zwiedzeniu ruin Heraklei czeka nas jeszcze droga nad Jezioro Ochrydzkie, gdzie w pobliżu granicy z Albanią znajduje się kompleks monastyrów i cerkwi. Niektóre monastyry sięgają XIV wieku, a w cerkwiach freski... Najbardziej spodobała mi się cerkiew z monastyrem, a właściwie celami, wykute w skale. To cerkiew św. Bogurodzicy. Sami zobaczycie, bo opisać nie potrafię.
https://plus.google.com/u/0/photos/115282811493414911352/albums/60399789...
Manro