Poradnik dla młodego fotografa - zróbmy dobry portret

Najważniejszym obiektem na zdjęciach są z reguły ludzie. Dlatego dzisiaj skupimy się na ludzkiej twarzy, która jest doskonałym tworzywem do wykonania interesujących fotografii.
Wskazówka pierwsza
Do fotografowania używajmy długich ogniskowych obiektywu, nie mniejszych niż 80mm (fot. nr 3). W przypadku lustrzanek wartość tę ustawia się tę wartość bezpośrednio na obiektywie, a w aparatach kompaktowych przyciskami (bliżej-dalej). W przypadku użycia (patrz fot. nr 4) krótszych ogniskowych twarz będzie zniekształcona, daleka od oryginału i nie zostaną zachowane proporcje części twarzy.
Wskazówka druga
Gdy będziemy fotografować nasz model w plenerze, dla lepszego efektu dobrze jest użyć niskich wartości przesłony. Oznacza to, ze najlepiej ustawić aparat na program z tzw. preselekcją przesłony. Wówczas do zadanej przez nas wartości aparat dobierze odpowiedni czas. W większości aparatów jest to program oznaczony literą A. Im niższa wartość przesłony, tym mniejsza głębia ostrości, co powoduje, ze ostra jest tylko twarz, zaś tło jest rozmyte. Im dalej znajduje się tło, tym efekt jest większy. W takim przypadku np. ściana lasu staje się zielona plamą (fot. nr 6). Daje nam to wręcz malarskie możliwości. Efekt jest tym bardziej widoczny, im dłuższa jest ogniskowa obiektywu, czyli większe zbliżenie (fot. nr 5). Podczas pracy nad portretem należy pamiętać aby w słoneczne dni unikać zdjęć w południe i jego okolicach. Wtedy światło padające z góry powoduje tworzenie się mało atrakcyjnych cieni pod oczami i nosem. Jeżeli już musimy zrobić zdjęcie o tej porze, można użyć lampy błyskowej, która rozświetli nam głębokie cienie na twarzy. Twarz można oświetlić również za pomocą specjalnej blendy lub po prostu użyć białego kartonu, za pomącą którego odbijemy promienie słońca i skierujemy je na fotografowaną twarz. Tworzenie rozmytego planu, to jeden ze sposobów na dobre tło portretu. Innym może być np. ostro zarysowany mur z cegły lub jakiś inny ciekawy obiekt.
Wskazówka trzecia
Gdy fotografujemy w pomieszczeniu, starajmy się nie używać wbudowanej w aparat lampy błyskowej, która zazwyczaj oświetla obiekt na wprost (fot. nr 1). Jeżeli posiadamy lampę błyskowa z ruchomą głowicą, skieruj strumień światła np. na sufit czy ścianę, by został przez nie odbity. Dzięki takiemu zabiegowi twarz stanie się bardziej plastyczna i naturalna (fot. nr 2). Pozbawimy też naszego zdjęcia tzw. duchów, czyli niekontrolowanych odbłysków. Możemy również spróbować oświetlić twarz zwykłą lampką np. z boku lub od dołu, co da równie ciekawy efekt. Spróbujmy także skorzystać z wielu źródeł światła, spróbuj np. druga lampka oświetlić tył głowy i zobaczyć ja zarysują się dzięki temu kontury. Warto również skorzystać z oświetlenia zastanego. Gdy posadzimy modela blisko okna możemy wykorzystać światło wpadające przez okno do oświetlenie połówki twarzy.
Wskazówka czwarta
Kompozycja. Przy kadrowaniu należy zwrócić uwagę nie tylko na twarz, ale i to co jest wokół niej, czyli na tło i elementy, które można z niego usunąć (np. gałąź, czy kontakt na ścianie). W przypadku fotografowania półprofilu, gdy twarz zwrócona jest w jedna stronę, należy przed obiektem zostawić trochę wolnej przestrzeni. Pamiętaj, portret, to nie jest zdjęcie legitymacyjne, trzeba pobudzić wyobraźnie. Można np. ciasno skadrować fragment twarzy (fot. nr 3 i 5). Wszystko zależy od inwencji fotografującego.
Krzysztof Tomasik
Czekamy na wasze prace. Najlepsze naszym zdaniem zdjęcie opublikujemy na naszych łamach. Prace nadsyłajcie emailem na adres [email protected]. Powodzenia.