Radość wieczorową porą znalazła ujście u zbiegu ulic Żeromskiego i Kupieckiej

Na długo przed godziną „Z" (żużlową) ponad piętnaście tysięcy szczęśliwców, którym udało się wykupić bilety na żużlowy stadion podążało pod górkę, ku południowemu stokowi gdzie W69. Od centrum drogę wyznaczał szpaler chorągiewek z portretem patronki rycerzy żużla, myszki Miki.Na stadionie ćwiczono okrzyki na cześć.
Telewizyjni operatorzy przedstawiali trybuny jednakowo ubranych kibiców.
Telewizory w Zielonej Górze, w Gorzowie, w Toruniu, w Lesznie, w Ostrowie Wielkopolskim ustawione na całą moc, aby wszyscy sąsiedzi słyszeli, że oto były Zielonogórzanin (choćby Wiesław Piotrowski w Ostrowie), czy tylko jednorazowy uczestnik winobrania kibicuje zielonogórzanom w walce o kolejny tytuł mistrza Polski.
Ogłoszono zwycięstwo, odznaczono złotymi medalami i wręczono ogromniasty puchar.
A potem objazd drużyny i Pana Dobrodzieja Klubu ulicami miasta by spotkać się już na stojąco przed balkonami Aldemedu.
Poza stadionem już można było trzymać w ręku butelkę i gasić pragnienie, albo podgrzewać nastrój.
* * *
Rano, pracowita ekipa nowosolskiej firmy zebrała trzy worki śmieci, a sprzątający codziennie ulicę Kupiecką czekali na dodatkowe uzgodnienia, czy mogą czy muszą zbierać butelki a także szkło butelkowe „przypadkowo".zapewne rozbite o twardą nawierzchnię.
Tak czy inaczej, Niech nam żyje Prezes Dowhan i Jego Mistrzowie na ryczących maszynach, ciągle jeżdżących w kółko i skręcających w lewo.