Renowacja Jana Chrzciciela

Katedra św. Jana Chrzciciela w obecnej formie ma jedynie 50 lat. Została doszczętnie zniszczona w czasie nalotów bombowych podczas II wojny światowej. Ocalał jedynie fragment murów, lewa strona nawy bocznej i prezbiterium.

Warto zaznaczyć, iż ze względu na niesprzyjającą sytuacje polityczną, która przypada na czasy rekonstrukcji kościoła (koniec lat 40., początek lat 60. XX w) , nie mógł on wrócić do swojego pierwotnego wyglądu. Ówczesne władze tępiły wszelkie przejawy kosmopolityzmu, a do takich z całą pewnością należy zaliczyć neogotyk angielski – styl, w którym została zbudowana katedra.

Dlatego też, w czasie ostatniej rewitalizacji, zdecydowano się odbudować świątynie w tzw. bezpiecznej konwencji gotyku mazowieckiego, zwanego również piastowskim.

Burzliwe czasy wojennej zawieruchy, spowodowały, że kościół został zniszczony i poniósł liczne straty materialne. Zginęło wtedy mnóstwo zabytków, część obrazów i rzeźb została wykradziona, reszta – spalona.

Ocalały jedynie płyty nagrobne m.in. Stanisława Strzelicy, Mikołaja i Stanisława Wolskich, drewniany krucyfiks z I połowy XVI wieku, epitafium Adama Parzniewskiego i Wojciecha Baryczki, chrzcielnica nieznanego autorstwa z I połowy XVI w wykonana w czarnym marmurze i sygnowana "Petrus Noire Gallus", kilka płaskorzeźb wykonanych w brązie oraz pomniki i popiersia.

Ze względu na zły stan techniczny, w którym obecnie znajduje się świątynia, zapowiedziano remont mający na celu jej odbudowę. Lista dot. szczegółowej dokumentacji rewitalizacji, zawiera ponad 50 stron.

Na początku zostanie wyremontowana zakrystia, następnie dwie sale konferencyjne, a potem reszta kościoła.