Rozpłakało się Niebo - zatrzęsła się Ziemia......

Płaczesz Niebo z bóluTrzęsiesz się Ziemio z rozpaczyDymisz wulkanie na postrachZa wszystkie niegodziwościZa ból zadawany od dawnaDzisiejszy i ten z przeszłości
Serca ludzkie stwardniałyDłonie już też nie do pracyWzrok skierowany po czyjeśUszy - nie słyszą rozpaczyPrawi zepchani za nawiasGrabieżcy się stale bogacą
Kłamców - bilboard porywaTęsknotę - hardość wyparłaŻądza pieniądza jest chciwaTrucizna się morzem rozpływaZło jak piasek się szerzyNa gospodarkę grabieży
Płaczesz Niebo z bóluTrzęsiesz się Ziemio z rozpaczyChcąc wyprzeć tępotę i zawiśćMiłością - zastąpić nienawiśćPazerni garną do swegoNiepomni niedoli bliźniego.
I nie czekając już dłużejSkrzykną się wszystkie żywiołyTłumiąc w zalążku podłośćWżywając na pomoc AniołySkończy się czcze gadaniei albo Nicość.........albo Miłość na nowo wstanie.......................
Autor: Urszula Bremer