Ryga - znaki historii

Zwiedzanie Rygi kończy moją wędrówkę do Łotwie. Miasto młodsze od Łomży, ale bogatsze. Wspomniany już przeze mnie biskup Albert (to ten od budowy zamku w Turaidzie) w 1201 r. założył Rygę i był jej „pasterzem”, nie wiedząc, że stworzył przyszłą stolicę Łotwy.
Jak cała Łotwa, te tereny były rządzone przez Kawalerów Mieczowych, Krzyżaków, Polaków, Szwedów, Rosjan. Rdzenni mieszkańcy zaczęli się rządzić sami dopiero po I wojnie światowej w ramach Republiki Łotewskiej (1918 – 1940). To właśnie w tym okresie, a dokładnie w dniu 18 marca 1921 r. w Rydze podpisano traktat pokojowy w Rosją , kończąc tym samych wojnę Polsko – sowiecką.
Łotwę Rosjanie trzykrotnie wcielali w skład swego imperium. Pierwszy raz w 1710 r. i trzymali ją aż do 1917 r. Drugi raz – w 1940 r., ale bardzo krótko, bo w lipcu 1941 r. zajęli ją Niemcy. Po raz trzeci – pod koniec 1944 r. Armia Czerwona odbiła ją Niemcom i kraj został wcielony do matuszki Rosji jako Republika Socjalistyczna. I trwało to do 21 sierpnia 1991 r., kiedy to Łotysze powiedzieli „dość” i głosili niepodległość, a Ryga została stolicą wolnego państwa.
Z naszej wspólnej historii (bardzo niepełnej!): Przy uliczce Polu Gate w 1784 r. zbudowano kościół (pw. Matki Boskiej Bolesnej) dla ludności polskojęzycznej, w zamku ryskim rezydowali namiestnicy z ramienia I Rzeczpospolitej J.H. Chodkiewicz oraz książę Jerzy Radziwiłł, a z czasów nam najbliższych - na Wydziale Chemii Politechniki Ryskiej studiował nasz późniejszy Prezydent – Ignacy Mościcki.
Czas na zdjęcia – zobaczycie Rygę taką, jaką ja widziałem, żywą we wszelkich przejawach. Warto ją zobaczyć!
Manro