Stargardzianie są zdolni do wojska

– Czy ma pani wszystkie palce? – takie pytanie słyszały uczestniczki kwalifikacji wojskowej. Poza tym miały mierzony wzrost, wagę, ciśnienie, pytane też były o różne choroby, cukrzycę, alergie, choroby genetyczne. Sprawdzane były pod kątem wad postawy i płaskostopia.– Jestem zdolna! – cieszyła się po wyjściu sprzed komisji lekarskiej jedna z nich. Wśród około 50 dziewczyn z czterech powiatów, które stawiły się na kwalifikacji, aż 19 chce zawodowo służyć w wojsku. To młode kobiety, roczniki 1974-1993.– Teraz dziewczyny mają badaną zdolność do czynnej służby wojskowe j– mówi kpt. Grzegorz Karzyszka z Wojskowej Komendy Uzupełnień w Stargardzie. – Następnie przez cztery miesiące będą uczyć się żołnierki w centrach i ośrodkach szkoleniowych, które mamy m.in. w Ustce, Koszalinie, Poznaniu, Grudziądzu. Te cztery miesiące to prawdziwa szkoła życia.– Trzy dni w tygodniu teorii, dwa praktyki, na poligonie, także ćwiczenia nocne – opowiada szer. Jolanta Czyrkun, 25-latka z Dolic, od czterech miesięcy kierowca pojazdów wojskowych w 2. Stargardzkim Batalionie Saperów.– Nauka strzelania, ochrony przed bronią masowego rażenia, okopywania się, czołgania, bieganie, pompki. Trzeba mieć dużo samozaparcia, postawić sobie cel i do niego dążyć osiągając jak najlepsze wyniki. Dopiero po takim szkoleniu, na które wysyłane będą po kilka, gdy są wolne etaty, można dostać kontrakt do służby zawodowej. Dlaczego dziewczyny chcą iść w kamasze?– Służba nie jest nudna i monotonna, można się rozwijać, zmieniać kwalifikacje – wyjaśnia 24-letnia stargardzianka Anna Mocio. – Poza tym, ciężko jest z pracą, a za granicę nie chcę wyjeżdżać.– Bezpieczna, państwowa praca w określonych godzinach, potem emerytura, a nie jak teraz pracuję na umowę zlecenie i później nic z tego nie mam – dodaje 22-letnia Joanna Dynowska ze Stargardu. – Poza tym, dużo dodatkowych przywilejów. Na początek wojskowa pensja to 2000 zł na rękę, do tego 600 zł za tzw. brak mieszkania.