Święte. Kościół z cegły i kamienia

Wieś Święte leży w gminie Stargard, na południowowschodnim skraju grodu nad Iną. Kościół pod wezwaniem świętego Antoniego z Padwy znajduje się w centralnej części wioski. Został wzniesiony przez joannitów w drugiej połowie XV wieku. Świątynia powstała na planie prostokąta o wymiarach 9,3 na 12,2 metra. Zbudowano ją z polnych kamieni i cegieł. Wieżę dobudowano na początku XX wieku.
– Szczyt wschodni złożony jest z ostrołukowych blend, obniżonych w XIX wieku – czytamy w Katalogu Zabytków Powiatu Stargardzkiego. – Ostrołukowe okno przechodzi od ściany w szczyt. W tejścianie są dwa zamurowane otwory okienne.
Warto zajrzeć do wnętrza kościoła. Cennym zabytkiem jest chrzcielnica wapienna z przełomu XII i XIV wieku. Ma ona półkolistą czaszę bez podstawy, o średnicy ponad metra. Nie posiada dekoracji. Znajduje się ona przy wejściu do kościoła. Trzeba też obejrzeć z bliska drewniany, późnogotycki ołtarz. Ma on formę tryptyku. W lewym skrzydle jest figura świętego Krzysztofa, w środku znajduje się większa figura św. Anny Samotrzeciej. Natomiast z prawej jest Maria Apokaliptyczna z Dzieciątkiem i mała figura Apostoła. Kościół ma emporę chórową i deskowany strop. Niegdyś kościelnym zabytkiem Świętego była też dębowa, nitowana skrzynia z przełomu XVI i XVII wieku. Ale w 1961 roku przeniesiono ją do kościoła św. Jana Chrzciciela. Świątynia została poświęcona w 1945 roku pod wezwaniem św. Antoniego. Przy kościele znajduje się nieczynny ewangelicki cmentarz. Jest on wyniesiona metr ponad otoczenie. Od strony zachodniej okala go kamienny mur. W pobliżu są cenne okazy starych drzew. To jesion, kasztanowiec i lipa. Ciekawym budynkiem jest obiekt po gorzelni, który później przemieniono na piekarnię.