Syrenka Warszawska na Starym Mieście

Tylko do 12 maja można oglądać na Rynku Starego Miasta w Warszawie oryginalną rzeźbę Syrenki Warszawskiej dłuta Konstantego Hegla.

Figura Syrenki Warszawskiej powróciła na Starówkę dziś rano, po zabezpieczeniach konserwatorskich, podczas których dokonano wzmocnienia wątłej postaci rzeźby, wykonanej z brązowionego cynku.
Oryginalna rzeźba była w bardzo złym stanie technicznym spowodowanym urazami mechanicznymi i częstymi aktami wandalizmu oraz zanieczyszczeniami atmosferycznymi. Podjęto więc decyzję, że na Rynku Starego Miasta stanie kopia Syrenki. Oryginał zaś zostanie przekazany do Muzeum Historycznego m. st. Warszawy. Stanie się za 12 dni.

Pomnik herbowej syrenki, autorstwa Konstantego Hegla wzniesiony został w 1855 roku. Jego twórca, profesor rzeźby i rysunku szkoły sztuk Pięknych w Warszawie, znany był w owym czasie jako twórca rzeźb na attyce domu Grodzickiego przy Krakowskim Przedmieściu, neogotyckich posągów przed kościołem oo. Kapucynów oraz elementów wystroju rzeźbiarskiego w warszawskiej Katedrze p.w. św. Jana. Pomnik ten początkowo, eksponowany był na sztucznej skałce, w formie groty, zdobiącej basen wodotrysku. Figura odlana w zakładach Karola Mintera (znajdujących się u zbiegu ulic: Wareckiej i Świętokrzyskiej), określana była przez współczesnych jako charakteryzująca się harmonijnymi kształtami i klasycznymi rysami twarzy, z wysoko podniesionym mieczem i okrągłą oraz lekko wypukłą tarczą.

Pomnik usytuowany był na Rynku Starego Miasta, pomiędzy straganami handlowymi (stojącymi tam w miejscu rozebranego w 1818 roku Ratusza), co stanowiło wątpliwą dekorację staromiejskiego rynku. Wkrótce, na wniosek Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości, stoiska rozebrano, zaś skały na których stała figura, zamieniono na prosty cokół z piaskowca otoczony słupkami, pomiędzy którymi rozwieszono ozdobne łańcuchy, oraz delfinami wylewającymi wodę.

W czasie podjętej w 1928 roku akcji upiększania kamienic rynkowych polichromią zdecydowano o usunięciu Syrenki. Po niemal rocznym przechowywaniu jej w magazynach Wydziału Technicznego Zarządu Miejskiego - przeniesiono rzeźbę na teren Klubu wioślarskiego "Syrena" pracowników miejskich, przy ul. Solec 8 w Warszawie, gdzie została wyeksponowana na cokole piaskowcowym, pochodzącym z rozebranego soboru na placu Saskim, stając się z czasem także godłem klubowym.
W 1944 roku pomnik został poważnie uszkodzony. Rewaloryzacji poddany został dopiero w 1951 roku w odlewni Braci Łopieńskich, po której umieszczono go w nowym miejscu nie opodal Płyty Czerniakowskiej.

W lipcu 1972 roku, po przeprowadzeniu kolejnych prac renowacyjnych figury, po przeszło 40 letniej nieobecności, pomnik powrócił na Stare Miasto. Posadowiono go wówczas na kamiennej przyporze Baszty Marszałkowskiej, skąd górował nad murami miejskimi i sprawował opiekę nad staromiejską dzielnicą. Mimo to w 1990 roku zadecydowano o przywróceniu Syrence jej pierwotnej lokalizacji, stało się to równo po 70 latach usunięcia jej z Rynku i w 143 rocznicę odsłonięcia pomnika na Rynku Starego Miasta.