Tak niewiele potrzeba
Weź mnie znowu w swoje ramiona.Może wówczas się sam przekonasz,że niewiele do szczęścia potrzeba,czułej dłoni i kawałka chleba.
Znów będziemy rwać kwiaty na łące.Ty policzysz kropki biedronce.Wypijemy łyk dobrej kawy,potem film obejrzymy ciekawy.
Spać znów będę w Twoich ramionach,nie jak dotąd - wciąż przestraszona,jak dotychczas - ze strachu pół żywa.Lecz jak kiedyś - ta ja - ta prawdziwa.
W blasku gwiazd usiądziemy na plaży,gdzie sam nastrój - pozwoli nam marzyć.Zatopimy się w swych ramionach,sielankowo - jak on i ona.
Me marzenia toną w niebycie,bo okrutne jest teraz życie.Chcę być znowu z Tobą szczęśliwa,nie zamieniaj mnie na kufel piwa.
Chcę więc usiąść obok Ciebie o zmroku,przytulona do Twojego boku.Ptak niech czule serenady swe śpiewa,niech w tym rytmie zaszumią nam drzewa.
25 maja 2011 czarnulka1953
MECZ Z PERSPEKTYWY PSA. Wizyta psów z Fundacji Labrador
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
