Ulica Kamienne Schodki w Warszawie. Kiedyś spacerował tu Napoleon Bonaparte. Urokliwy zakątek warszawskiej starówki

Warszawę lubimy za to, że niemal na każdym kroku można odkryć ciekawe miejsce, o którym nie każdy wie. Taka właśnie jest ulica Kamienne Schodki na Starym Mieście. To ukryta, wąska i stroma śródmiejska uliczka, łącząca wyżej położoną część Starego Miasta z terenami nad Wisłą. Położona jest na skarpie i stąd bierze się jej duże nachylenie, wymagające ułożenia na całej długości schodków. Biegnie od ul. Krzywe Koło do ul. Brzozowej (górny, starszy odcinek) i dalej, z przesunięciem osi do ul. Bugaj (dolny odcinek, zabudowany w XVIII wieku). - Dolna część ulicy, biegnąca od ul. Brzozowej do ul. Bugaj została wyremontowana w 2001r. Górną część (od Krzywego Koła do Brzozowej) wyremontowano w 2008 r. - informuje miasto.

Pierwsza wzmianka o ulicy pochodzi z 1527 r. Kamienne Schodki dawniej prowadziły do Furty Białej, znajdującej się w murach obronnych miasta, a dalej do Wisły. Ulica była wykorzystywana do noszenia wody z rzeki.

W XVII wieku nazywana była Na Schodkach, w XVIII wieku Schodki, a od końca XVIII wieku Kamienne Schodki (co miało być podkreśleniem zastąpienia drewnianych stopni kamiennymi). Nazywano ja także: Przechodnią, Ciasną i Pieszą.

Co ciekawe, w grudniu 1806 r. z ulicy Kamienne Schodki Napoleon Bonaparte w towarzystwie księcia Józefa Poniatowskiego oglądał Wisłę.

Ze względu na swój wyjątkowy urok, liczne detale i kolorowe elewacje ścian kamienic, uliczka stała się popularna wśród fotografów, którzy często na jej tle wykonują ślubne sesje zdjęciowe. Kręcono tu także filmy i znaleźć ją można na licznych rysunkach i obrazach. Przez wiele lat mieszkała tu powszechnie lubiana aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna - Gabriela Kownacka. Pierzeje Kamiennych Schodków są bocznymi elewacjami kamienic: Rynek Starego Miasta nr 26, ul. Krzywe Koło nr 2 i ul. Brzozowa nr 29.