W Stargardzie więźniowie się szkolą

Pobicia, samookaleczenia, narzekania więźniów na warunki w celach – to chleb powszedni zakładów karnych. Ale zdarza się, że za kratkami dzieją się i pozytywne rzeczy. Taką niewątpliwie są kursy zawodowe w ramach programu Kapitał Ludzki, dofinansowane przez Unię Europejską. W stargardzkim zakładzie karnym prowadzone są od listopada 2008 r. Teraz trwa kolejny z nich – na technologa robót wykończeniowych. Przeszkolonych zostało już ponad 60 więźniów. Większość to młodzi ludzie, połowa ma do 25 lat. Podobno u niektórych osadzonych odkrywane są prawdziwe talenty.
 
– Zajęcia teoretyczne, a następnie praktyczne, prowadzi firma szkoleniowa ze Szczecina, mająca akredytację kuratora oświaty – mówi Renata Wilk, koordynator projektu w ZK Stargard. – Wywieszamy ogłoszenia na oddziałach, chętni się zgłaszają, potem lista jest weryfikowana. Warunkiem przystąpienia do kursu jest ukończenie szkoły podstawowej lub gimnazjum do określonego wieku, co najwyżej 2 lata do ukończenia odbywania kary, pozytywne rokowania i dobra opinia od wychowawcy.
 
Więźniowie zdobywają zawód, certyfikat uczestnictwa i zaświadczenie ukończenia kursu, na których nie ma mowy o tym, że odbyli je w zakładzie karnym. A zakład, w ramach zajęć praktycznych, jest sukcesywnie remontowany. To na jego terenie kursanci uczą się kłaść kostkę, regipsy, czy malować. Odnowili oddziały, m.in. wymienili podsufitkę na niepalną, utwardzili kostką parking. Zrobili sobie też szatnię.
 
– Grupy są zdyscyplinowane, chodzą na zajęcia – chwali Renata Wilk. – Muszą zaliczyć 80 procent obecności. Są usprawiedliwiani, gdy mają wokandy albo odwiedziny.
 
W trwającym kursie bierze udział 48-letni mieszkaniec podstargardzkiej miejscowości skazany za, jak mówi, jazdę na dwóch gazach, za głupotę. Na wolność wychodzi za pół roku.
 
– Jestem zadowolony z kursu, przyda mi się – zapewnia. – Chcę zdobyć zawód, mieć papier i po wyjściu szukać pracy.