Wielki skarb z Zamku Piastowskiego

Był nim książę Jan II Dobry, który umarł 27 marca 1532 roku mając nieco ponad 70 lat. Nie pozostawił jednak po sobie potomka i dlatego jego majątek przypadł królowi czeskiemu Ferdynandowi I.
Gdy komisja - składająca się z ministra, radców, kanclerza a także duchownego - weszła do Zamku Piastowskiego szybko przekonała się, że opowieści o wielkim majątku nie były przesadzone. W skarbcu zgromadzono ogromną ilość gotówki, na którą składały się dukaty, guldeny, a także czeskie i polskie grosze oraz węgierskie fenigi. W XIX wieku niemieccy historycy szacowali ich wartość na 300 tysięcy ówczesnych marek! Tymczasem to była tylko część skarbu...
Skrupulatni urzędnicy znaleźli bowiem również kilka bryłek złota, złote kubki, miski i koneweczki, a także ponad 300 klejnotów i ozdób różnego rodzaju w tym naszyjniki z pereł czy złote pierścienie oraz złoty krzyż z pięcioma hiacyntami, który książę miał nosić osobiście. Wysłannicy króla wyróżnili m.in. złoty łańcuch ozdobiony szafirami i turkusami oraz kunsztowną kompozycję, składającą się z młodzieńca i panny w ogrodzie ozdobionym szlachetnymi kamieniami.
Ale to nadal nie było wszystko. W zamku znaleziono m.in. ozdobną broń w tym dziesięć sztyletów, ochronny rękaw z perłami, a nawet fragment rogu nosorożca, który rzekomo miał mieć magiczną moc. Urzędnicy królewscy spisali też zawartość komnat mieszkalnych (odnotowali np. że książę miał dwa łoża), kuchni, piwnic jak równie zbrojowni.
Regiopedia - dołącz do encyklopedii województwa opolskiego
Ten potężny majątek nie był po kimś odziedziczony. Ostatni Piast z linii opolsko-raciborskiej zapracował na niego mądrymi rządami, które umożliwiały odkupywanie od zadłużonych książąt śląskich ich ziem. W 1521 roku dzięki połączeniu księstwa raciborskiego z opolskim państwo Jana II było u szczytu potęgi i obejmowało zasięgiem obszar od Ścinawy Niemodlińskiej i Nysy Kłodzkiej na zachodzie, po Sudety na południu, i granicę z Polską na wschodzie i północy.
Majątek, jaki udało się zgromadzić księciu nowy właściciel wywiózł z Opola - skarb trafił do Wiednia, a potem prawdopodobnie posłużył na sfinansowanie wojen jakie Ferdynand toczył z Turkami. Także księstwo opolsko - raciborskie było przez lata zastawem pod pożyczkę wojenną. Do tej pory nikomu nie udało się prześledzić losów skarbu, który wciąż czeka na historyka odkrywcę.