Włodek Pawlik o Iwaszkiewiczu. Poczuj nutkę jazzu

Nie ma się co dziwić. Wszystko, co naturalne, jest piękne. Pawlik odważył się połączyć teksty poety Jarosława Iwaszkiewicza z muzyką, która swoim brzmieniem przyciąga tylko wyrafinowanych słuchaczy. Odważne posunięcie, czy trafne? Słuchając płyty „Struny na ziemi” ma się wrażenie, że jest ona dla wybranych. Każdy element jest częścią jednej, wielkiej i doskonale zaplanowanej całości. Społeczeństwo nie jest przyzwyczajone do podziwiania kunsztu literackiego oprawionego muzyką.

Na pochwałę zasługuje precyzja wykonania projektu. Głosy Lory Szafran, Marka Bałaty oraz Roberta Więckiewicza łączą się z melodią oraz liryką przekazu tekstowego. Trzeba mieć nadzieję, że pomysł trafi do naszych rodaków. Iwaszkiewicz nie jest łatwym poetą. Zrozumienie wierszy członka grupy Skamander wymaga poszerzenia swoich literackich horyzontów. Oczywiście nie zniechęcam czytelników, wręcz przeciwnie, projekt Pawlika pokazuje, że można ciekawie zinterpretować słowo. Oprawa muzyczna dodaje pikanterii i zmysłowego brzmienia tekstom, które zdawałoby się, są tylko martwym zapiskiem.

Jazz nie jest łatwym stylem. Interpretacja, trudnego jak na nasze czasy Iwaszkiewicza, w kontekście tej melodyki stanowi nie lada wyzwanie dla laika. Liryzm projektu dosyć nieźle zanalizowali Szafran oraz Bałata. Artyści bawią się muzyką, zachowując przy tym umiar i dobry smak. Recytacje Więckiewicza mają zwrócić uwagę na treść. Muzyka staje się tłem dla słownego przekazu.

„Struny na ziemi” to coś nowego na naszym rynku. Oczywiście muzyczne interpretacje liryki nie są żadnym objawieniem, ale projekt artystów niewątpliwie wznosi jazz na inną płaszczyznę odbioru. Mówi się, że ta muzyka to sposób życia.

Ja mówię wam, że jazzowa płyta to interesujący pomysł na letnie wieczory. Kulturalny chill przy Iwaszkiewiczu? No cóż, do odważnych świat należy. Polecamy!

Codziennie najświeższe informacje z Warszawy na Twoją skrzynkę. Zapisz się do newslettera!