Wystawa w Nałęczowie: Cyfry Jacka Sempolińskiego

Autor wystawy to malarz, rysownik, pedagog, ale także krytyk i eseista. W latach 1943–1944 uczył się malarstwa w konspiracyjnej szkole im. Konrada Krzyżanowskiego w Warszawie. Po wojnie studiował malarstwo na warszawskiej ASP i tam rozpoczął pracę. Początkowo obok malarstwa sztalugowego uprawiał scenografię i fresk. Był jednym z uczestników Ogólnopolskiej Wystawy Młodej Plastyki, popularnie nazywanej Arsenałem 55, na której zdobył nagrodę.
W nałęczowskiej galerii można oglądać znakomite prace mistrza, który wciąż jest twórczy i aktywny. Jest wierny własnej drodze, choć przez lata zmieniały się trendy i style. Można powiedzieć, że zawsze był niezależny i uczciwy wobec swoich idei. Lubi tworzyć cykle, których temat przewodni powraca tak, jakby dodawał do nich nowe przemyślenia, nowe spojrzenie i emocje. Wśród jego cykli były takie jak „Kamieniołomy", „Wisła", „Janowiec".
Teraz artysta zaprezentował cykl ascetycznych rysunków, których tematem jest cyfra. Jacek Sempoliński uważa, że „...Liczby i litery, linie odprowadzają nas w głęboką przeszłość tę, kiedy nas nie było. Linia nie istnieje, cyfra cztery jest tylko dźwiękiem, podobnie głoska. Wprowadzamy to do materii – pisząc i rysując. Mało tego, pisząc i rysując, siłą rzeczy, nadajemy owym wizerunkom sens".
Kiedyś też powiedział, że chciałby malować jak najprościej. I tak właśnie jest. Jego najnowsze prace to kilka kresek na papierze, to nieduży, lapidarny, ale jakże znaczący ślad, bardzo szybki. Taki właśnie, jaki jest potrzebny do natychmiastowego zapisania wrażenia lub myśli. Jego prace, choć bardzo powściągliwe, w sposób nadzwyczajny oddziałują na odbiorcę – są albo bardzo ekspresyjne, albo niosą z sobą niezwykły spokój, skłaniają do refleksji.