Z kart historii pułku saperów w Gorzowie

W jego skład wchodziły wówczas: 3 bataliony saperów, kompania dowództwa, pułkowa szkoła podoficerska, park przepraw, kompania techniczna, warsztaty amunicji i kwatermistrzostwo.
Wyposażenie stanowiły: 2 kafary składane, elektrownia polowa, 2 kutry, 2 traki, 2 piły motorowe, 1 park pontonowy DŁP, elektrownia oświetleniowa i dźwig. Wg etatu 13/18 z 1 marca 1947 r. stan pułku wynosił: 775 żołnierzy. Byli oni uzbrojeni w: 91 pistoletów TT, 87 pistoletów maszynowych PPS/PPSz, 508 karabinków Mosina. Ponadto na stanie pułku były 34 samochody i 2 radiostacje.
Czasy "stalinowskie" przyniosły zwiększenie stanu osobowego do 902 żołnierzy (etat 13/33 z 23.3.1951r.). Zamiast trzech, były dwa bataliony saperów, a ponadto batalion specjalny. Szkoła podoficerska stała się kompanią szkolną, ponadto stan parku zwiększono do 54 samochodów. Na wyposażeniu jednostki znajdowały się park DŁP, 2 kutry BMK, półślizgowiec NKŁ, 2 kafary RMK z młotem Diesla SDM-2, trak ciężki GKT, 2 traki średnie ŁBM, 14 pił spalinowych, 2 elektrownie siłowe PES-15 i elektrownia oświetleniowa AES-1.
Pięć lat później, po "zelżeniu" stalinizmu, wprowadzono nowy etat 13/68 z dnia 30.10.56. Stan osobowy zmalał do 785 żołnierzy. Uzbrojeni oni byli w 135 pistoletów, 589 pistoletów maszynowych, 48 karabinów i 13 rkm-ów. Na stanie pułku znalazły się park pontonowy TPP, 8 kutrów, 6 amfibii, 6 czołgów trałów, 6 spycharek BAT, 2 traki ciężkie, 2 kafary składane, 4 młoty bezkafarowe, filtr wody, 2 elektrownie siłowe i 2 elektrownie oświetleniowe.