Zabijamy ducha starówki (list od Czytelnika)

Napisał do nas Czytelnik z Zielonej Góry. Chciał podzielić się swoim zdaniem na temat deptaka w Zielonej Górze, kiosku który zniknął i nie tylko.Czytaj również: Deptak zielonogórski: Był kiosk, będzie ogródek gastronomiczny (wideo)Oto treść listu:"Coś się kończy, coś zaczyna. Kiosk z prasą zastąpi budka z piwem, która w okresie letnim przekształci się w ogródek piwny (...). Szkoda mi tylko tych malowideł na ściankach kiosku. Piękna, artystyczna robota młodzieży. Zadziwiające, że dwa punkty dystrybucji prasy tak długo stały obok siebie tak blisko i się nie pożarły ze sobą. Takie nienaturalne dla typowego Polaka. Pani kioskarka mogłaby napisać książkę o jej doświadczeniach i wspomnieniach, jak miasto i deptak się zmieniły przez ten kawał czasu, jaki spędziła w tym jednym punkcie. Jakie pisma przeszły przez jej ręce, ile kosztowały, jacy ludzie się przez ten kiosk przewinęli. To są arcyciekawe historie codzienne. Niezwykłe w swojej zwykłości. Wywiad z kioskarką byłby tylko namiastką chrapki na jej książkę o tej tematyce.Sprawa kiosku ruchu jest głośną medialnie, a przecież nieopodal jego całkiem niezauważalnie, o ile to możliwe w ogóle, jakby zrzutem bomby potraktowana kamieniczka. Nowa dziura, w której pozostały ślady po zabudowaniach. Budynek był ruiną nic w nim nie było od dawna, ale kiedyś coś tam było. Kawałek historii. Dziś w niebycie. Tak samo jak kiosk z prasą. I jak niegdyś Ulica Srebrna. Za Niemca też burzyli kamienice, ot choćby przebić się z ratusza do ogrodów chrystusowych o bielusieńkich ścianach. Tak po prawdzie okolica ul. Żeromskiego z przejściem do Pl. Powstańców Wielkopolskich jest strasznie zaniedbaną. W oczy rzuca się wielka ściana pomazana bohomazami. Można rzec się prowadzi się dewastację tradycji peerelowskiej deptaka. Zniszczono przepiękną nawierzchnię chodnikową i zastąpiono ją szarym brukiem. Zdemontowano kiosk z lat 70. Zniknęły klimatyczne Delikatesy. Cudem jakimś chyba ostał się kiosk z prasą, fotograf czy kawiarnia Niger. Można byłoby powiedzieć: "to dobrze, że usuwa się kiczowatość PRL-u", ale trzeba byłoby dodać: "szkoda, że autentyczne PRL zastępuje się imitacją uwspółcześnionego PRL-u". Można się cieszyć, że deptak oczyszcza się z naleciałości tzw. "komunistycznych", ale usuwając je likwidujemy pewną tożsamość polską, która się zrodziła po wojnie. Jeśli usunie się klimaty peerelowskie z miasta, to z Zielonej Góry zostanie Grünberg. Usuwając poprzednią tożsamość starówki, rewitalizując ją, unowocześniając, zabijamy jej ducha. Serce miasta dlatego jest inspirujące, ciekawe i warte zwiedzania, bo nie ma drugiego takiego samego gdzie indziej, bo jest niepowtarzalne. A dzisiaj? Tendencja jest odwrotna: powtarzalność jednego wzorca. Postmodernizm staje się gorszy niż socrealizm, bo ujednolica jak socrealizm, ale ujednolica w chaosie indywidualności. Wydaje się, że działania rekultywujące, uatrakcyjniające czy odnawiające starówkę przypominają starą anegdotę: - Proszę, weź to jedno jabłuszko. - Mogę je zjeść i jednocześnie je mieć? Na Placu Matejki są przepiękne malowidła, które układają się w panoramę miasta. Gdyby je odrestaurować, mogłyby być atrakcją turystyczną. A wystarczyłoby poprosić w tej kwestii  grafficiarzy przez Fundację Bezpieczne Miasto. Magistrat tłumaczy, że część nieruchomości do niego na tym Placu nie należy i sugeruje, że prywaciarze są egoistami i się na takie akcje jak remont nie zgadzają. Prawda jednak brzmi inaczej: "wszystko rozbija się o pieniądze", bo "my bardzo chętnie wszystko zrobimy, tylko nam zapłaćcie". I chętnych nie ma, a miasto niszczeje i pogrąża się w szarzyźnie brukowego kamienia. "Czytelnik z Zielonej Góry Masz problem, chcesz podzielić się swoimi opiniami? Załóż konto na portalu mmzielonagora.pl lub napisz do nas: [email protected].