Weekendowe wycieczki poza Warszawę. Tam dojedziecie komunikacją miejską

Otwock

Wawer, Międzylesie, Radość, Miedzeszyn i Falenica oraz Józefów i Otwock – to osiedla i miejscowości leżące wzdłuż tzw. „linii otwockiej”. Jest to dawny obszar kuracyjny i jedna z najbardziej urokliwych oraz najciekawszych okolic stolicy, chętnie odwiedzana przez amatorów pieszych wędrówek po tutejszych lasach oraz miłośników zabytków architektury i techniki. W okolice „linii otwockiej” najlepiej wybrać się koleją. Pociągi Szybkiej Kolei Miejskiej linii S1 kursują między Pruszkowem a Otwockiem, tak jak przed II wojną światową, gdy 15 grudnia 1936 roku uruchomiono na tej trasie pierwszą w II Rzeczypospolitej zelektryfikowaną linię kolejową. Na stacjach Międzylesie, Radość, Miedzeszyn, Falenica, Michalin, Józefów i Świder do dziś zachowały się modernistyczne betonowe wiaty o charakterystycznej „skrzydlatej” formie zadaszeń, pawilony kasowe i poczekalnie obłożone klinkierem. Szczególnym obiektem jest stuletni dworzec w Otwocku. Wille świdermajery są najbardziej charakterystycznym elementem krajobrazu „linii otwockiej”. Nazwa ta odnosi się do określenia stylu w letniskowej architekturze drewnianej z przełomu XIX i XX wieku. Styl ten został stworzony przez polskiego rysownika i malarza – Michała Elwiro Andriolliego. Artysta zawarł w nim elementy budownictwa mazowieckiego, zaczerpnął też inspirację z architektury alpejskiej. Charakterystyczne dla świdermajerów są bogate i misternie rzeźbione ażurowe zdobienia werand i ganków. Wyjątkowe walory krajobrazowe ma rzeka Świder, wpadająca do Wisły na granicy Otwocka i Józefowa. Charakteryzuje się sennym i płytkim korytem z licznymi meandrami i starorzeczami, otoczonymi lasem. Do Otwocka można dojechać pociągami SKM S1, KM R7 oraz autobusami linii 702.

Zobaczcie też: Otwockie świdermajery. Drewniane perły podwarszawskiej architektury [ZDJĘCIA, WIDEO]