Zanim 19. Przystanek Woodstock przeszedł do historii

Zanim na dużej scenie pojawił się zespół Ametria, który rozpoczął muzyczny maraton, nie było nudy na woodstockowym polu. Nudy nie ma zresztą nigdy. Tylko ruchy spowolnione kiedy temperatura jest szczególnie wysoka.Punkty handlowe oblężone, informacyjne - umiarkowanie. Wody łaknęli wszyscy. Były punkty gdzie tryskała z wężów strażackich. Były grupki młodych ludzi, którzy na nic nie zbierali (musieli powtarzać bo to rzadkość), ale pryskali wodą. Jakby byli kapłanami i święcili wiernych.Był przemarsz superbohaterów, parada - tradycyjna zresztą - motocyklistów. Ale nie ruszyli na znak dany przez Jurka Owsiaka co zostało im wytknięte. A to było już niezgodne z tradycją.Mieli parady wyznawcy Hare Kryszna. Pląsy na trasie od ich wioski do końca woodstockowego deptaka. Włączali się inni do tanecznego węża. Ich guru obserwował, pozdrawiał. Miał ze sobą święty znak, który ma ponad pięćsetletnią historię. Znak jest święty, nikt nie ma prawa - oprócz guru - go dotykać. Ktoś to uczynił. Oberwał od guru świętym znakiem i jakiegoś olśnienia doznał...Widoczne było Lubuskie. Krówki miały wzięcie, miejsce nie było zapiaszczone i zachęcało, żeby się położyć. Co wielu wykorzystywało. Drugim trawiastym był teren z Przystankiem Jezus. I co się rzucało w oczy - miejsce było czyste, bez śmieci.Śmieciom wydano zaś wojnę. Widać było zbieraczy, były punkty gdzie można było je wrzucać i od razu segregować. Oddający plastikowe opakowania dostawali wodę. Owszem, było widać miejsca zaśmiecone, ale w porównaniu do lat wcześniejszych, zmiana jest zauważalna.Czekając na koncerty, można było słuchać polowe studio Radia Zachód. Woodstockowicze przekazywali życzenia, poszukiwali się. To dopiero był festiwal humoru!Bo z Przystankiem Woodstock związane są - i wręcz do niego przypisane - dobry humor i uśmiech. Nawet zmęczenie nie jest w stanie stłumić zadowolenia.