Zima (nie tylko) w mieście

Potrzebujemy komunikacji zbiorowej. Powiem więcej - potrzebujemy SPRAWNEJ komunikacji zbiorowej. A po co nam ona? Mamy przecież swoje samochody! Tak fajnie się nimi tkwi w korkach...
Potrzebujemy komunikacji zbiorowej bo:1) Auto nie zawsze odpali. I są jeszcze na świecie tak śliczne zjawiska jak śnieżyce, szadzie, gołoledzie...
2) Jeden autobus przewiezie tylu pasażerów co 30-50 samochodów (średnio statystycznie w samochodzie podróżuje nie 5 osób a jeden człowiek "z hakiem" - konkretnie 1,3)
3) Jeden autobus zajmuje ułamek drogi potrzebny dla 30 i więcej samochodów
4) Autobusy krążą przewożąc ludzi - samochody dojeżdżają do określonego celu a potem...stoją, zajmując drogi, chodniki i inną przestrzeń potrzebną mieszkańcom.
5) Jako społeczeństwo starzejemy się i będziemy się starzeć coraz szybciej.Będzie coraz więcej wypadków spowodowanych zasłabnięciem, zawałem czy zwyczajnie słabszą koncentracja starszych kierowców.
W 30 osobowej grupie na pewno znajdziemy kilka osób sprawnych, z dobrym wzrokiem i refleksem nadających się na kierowców autobusów, zdolnych do przewiezienia mniej sprawnej reszty. Co by było gdybyśmy każdą z tych 30 osób posadzili za kierownicą własnego auta?
Przecież niektóre "babcie" (i "dziadki") ledwie dają rade same przejść przez pasy.... W pewnym wieku już lepiej nie kierować... Przypomina mi się rozmowa z pewną panią. Odczuwała potrzebę wygadania się, a ja byłem pod ręką...
Wymarzyli sobie z mężem, że przeprowadzą się pod Opole. Nie są ludźmi najmłodszymi, ale trudno by ich uważać za "starych" Wyszukali dom nadający się do zamieszkania, "do niewielkiego remontu". Plan strategiczny zakładał, że będą sobie razem jeździć do pracy i razem wracać. Praktyka życiowa pokazała, że praca wymaga coraz większej dyspozycyjności, pracę kończy się ... kiedy jest skończona, a nie równo o 15.00. A i nieraz trzeba zostać dłużej...
Co robić, trzeba było kupić drugie auto... Jego zakup, koszty paliwa, ubezpieczenia, napraw zaczęły pochłaniać wszelkie fundusze które miały być przeznaczane na remontowanie wymarzonego domku. Na jakiś czas trzeba było odłożyć planowaną wymianę ogrzewania z węglowego na jakieś bardziej automatyczne...
Ogrzewanie piecowe ma tą przedziwną właściwość, że trzeba do niego paliwa dokładać, inaczej wygasa. Tak więc wracali po południu do zimnego domu, rozpalali w piecu ("Do domu wrócimy, w piecu napalimy" jak śpiewano w "Czterech pancernych"), i pod wieczór, kiedy trzeba było układać się do snu robiło się w domu jeżeli nie ciepło, to przynajmniej znośnie.
Rano jeszcze można było dorzucić do pieca, i w drogę do pracy... Powrót z pracy do zimnego domu (bo już zdążyło wygasnąć) itd, itd. "Jesienią wcześnie robi się ciemno...Zaczęłam zauważać, że po zmroku słabo widzę... W Opolu nigdy tego nie dostrzegałam, chodziłam pieszo, jeździłam autobusami albo autem kierował mąż..."
Suma sumarum z pewnym wstydem na powrót zamieszkali w Opolu. Zawstydzenie, bo posiadanie domu w naszym społeczeństwie znacząco nobilituje...
Zastanawiam się co będzie, gdy zaczną się starzeć wszyscy ci Opolanie którzy pobudowali się w okolicznych miejscowościach, i zaczną tracić "zdolność kierowania pojazdami mechanicznymi". Warto o tym pomyśleć bo - tu przysłowie "Starość nie radość, młodość nie wieczność"Potrzebujemy sprawnej komunikacji zbiorowej i niekoniecznie tą rolę musi spełniać Miejski Zakład Komunikacji.
Potrzebny jest szereg reform - może prywatyzacja MZK? Może dopuszczenie do rynku innych przewoźników? Wprowadzenie tak zwanych "taksówek marszrutowych" A przede wszystkim takie zorganizowanie ruchu(np wprowadzenie "buspasów") aby autobusy jeździły a nie stały w korkach.