Budynek Akademii Sztuk Pięknych - historia
Historia budynku sięga 1921 roku, kiedy z inicjatywy architektów Zdzisława Mączeńskiego i Tadeusza Zielińskiego seniora powstała koncepcja profesorskiej kolonii mieszkaniowej. W tym celu została powołana Spółdzielnia Mieszkaniowa Profesorów Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, która już w tym samym roku uzyskała od państwa teren na skarpie. Prace rozpoczęto jeszcze w 1922 roku. Powstało wówczas niewielkie założenie urbanistyczne, odwołujące się w zminiaturyzowanej skali do miasta-ogrodu z początku XX w., w pełni wykorzystujące i adaptujące zbocze skarpy.
Działkę poza terenem kolonii, ale w jej sąsiedztwie kupiła ordynatowa Helena Bispingowa, która zdecydowała, że powstanie tam zespół budynków dla niezamożnych słuchaczek Seminarium Nauczycielskiego, mieszczący internat, kaplicę i mieszkania wychowawców.
- Z uwagi na problemy ze spłatą kredytów, zakład internatu został zlicytowany przez Bank Gospodarstwa Krajowego i przekazany Związkowi Osadników Wojskowych na Kresach Wschodnich. Do 1939 roku ZOW prowadził w budynkach zespołu bursę dla uczącej się młodzieży osadniczej. Z kolei skrzydło zachodnie i budynek sali gimnastycznej wydzierżawił Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa - poinformowała Agnieszka Żukowska, rzecznik prasowy Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
Opłaty z tej dzierżawy ZOS przeznaczał na spłatę kredytów. Miejska Szkoła Nauk Zdobnych i Malarstwa im. Gersona była artystyczną szkołą zawodową utworzoną w 1920 r., kształcącą artystów w zakresie malarstwa, rzeźby dekoracyjnej, grafiki i rzemiosła artystycznego. W 1945 roku szkoła przekształcona została w Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych im. Cypriana Norwida. Pięć lat później nastąpiły dalsze zmiany administracyjne, w wyniku których WSSP włączona została do Akademii Sztuk.
Zobacz też: Mniej znane zabytki Warszawy. Niebanalne miejsca piękne i warte odkrycia [PRZEGLĄD]
Wartości historyczne, artystyczne i naukowe
Obecnie zespół budynków podzielony jest między wydziały Architektury Wnętrz (skrzydłowe wschodnie) i Wydział Wzornictwa Przemysłowego oraz Wydział Mody (skrzydło zachodnie). W skrzydle środkowym gmachu głównego ulokowane zostały funkcje wspólne dla wszystkich wydziałów.
Akademia Sztuk Pięknych posiada indywidualny wyraz architektoniczny wynikający z połączenia architektury modernistycznej z elementami historyzującymi: oryginalnej bryły, charakterystycznego planu, tradycyjnych motywów zdobniczych oraz powiązania z elementami zagospodarowania terenu (dziedziniec, ogród, ogrodzenie). Budynek zachował w dużym stopniu oryginalny układ i wystrój, co nadaje mu walor oryginalności i autentyzmu.
Wartości historyczne budynku związane są z funkcjonującymi w jego murach instytucjami oraz historią szkolnictwa artystycznego na terenie Warszawy. Dodatkowo oryginalny plan budynku oraz jego lokalizacja, dokumentują myśl urbanistyczną dwudziestolecia międzywojennego. Obiekt stanowi również cenny dokument rozwoju stołecznego budownictwa z okresu dwudziestolecia międzywojennego, łącząc w sobie cechy modernistyczne oraz tradycyjne, tym samym posiada walor naukowy jako przedmiot badań historii, architektury i sztuki.
Zaznaczamy jednak, że decyzja nie jest ostateczna. Stronom przysługuje odwołanie do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
POLECAMY TEŻ:
Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?