Budynek kolejowy w Bieli trafił do rejestru zabytków. "To materialny dokument dziejów kolei w Polsce"

Obiekt wzniesiono około 1906-1907 roku w związku z budową bofogojskiej linii kolejowej. W budynku zamieszkiwały osoby odpowiedzialne za utrzymanie infrastruktury na wyznaczonym odcinku. Architektem był Bazyli Myszak, z którym współpracował Piotr Wyszyński - kreślarz, autor dokumentacji. Zamieszkiwany był do 2004 roku.

Budynek jest przykładem mieszkalnego budynku kolejowego z początku XX wieku. Stanowi nieliczny przykład drewnianej zabudowy kolejowej z tego czasu, która w przeważającej części przestała istnieć lub straciła swój pierwotny wygląd. Jest więc doskonałym źródłem do badań nad lokalnym budownictwem kolejowym.

Powstała w okresie zaboru koszarka wzniesiona została w nawiązaniu do stylistyki rosyjskiego, nieoficjalnego stylu narodowego, którego architekci skupili się na odrodzeniu budownictwa drewnianego o bogatej ornamentyce. Obiekt zachowany w niemal niezmienionym stanie, posiada wartości artystyczne, naukowe i historyczne jako materialny dokument dziejów kolei w Polsce.

To drewniana koszarka na planie prostokąta z niewielkim ryzalitem, parterowa, z nieużytkowym poddaszem. Wzniesiona na podmurówce z czerwonej cegły, kryta dachem naczółkowym z eternitu falistego, z pięcioma, zachowanymi ceglanymi kominami w połaciach. Koszarka w wysokim stopniu zachowała autentyczną substancję materialną i pierwotną formę. Niezmienione są podstawowe cechy jej architektury: gabaryty bryły, wystrój elewacji, system kominowy oraz układ wnętrza - tłumaczy prof. Jakub Lewicki, Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków.

Obiekt posiada samoistne wartości artystyczne wyrażające się w czytelnej bryle o trafnych proporcjach, a także w przemyślanym układzie elementów tworzących estetycznie oddziałującą dekorację snycerską. O indywidualnym wyrazie artystycznym domu decyduje w dużej mierze wystrój jego elewacji.