17 luty :)

Nie lubię kotów! Za to bardzo lubię pewną kociarę.
Jeden kot, a właściwie kotka, za nic ma moją awersję do sierściuchów i bardzo lubi rozmawiać ze mną przez telefon. Rozmawiać nie napisałam w cudzysłowie, bo Milka Krystyny rzeczywiście ze mną rozmawia! I wyobraźcie sobie, że ja ją rozumiem! :)
Wiem dlaczego Krystyna ma lekkiego fioła na punkcie kotów. Noo, ale jeżeli 17 luty jest także dniem jej urodzin, to nie miała wyjścia! :)
Oba koty Krystyny to dla mnie wybryk natury. W tłustych tyłkach mają kici kici. One reagują tylko na swoje imiona! Maks - wielbiciel kąpieli w wannie, Milka stateczna dama, która zmusza młodszego Maksia do zrobienia jej toalety :) Maks zwany też Kapralem wydaje krótkie komendy Milce, Milka z kolei nazywana Dziamdzią, bo lubi użalać się nad sobą :) Oboje "gadają". W zdumienie wprawia mnie ich wołanie na domowników: Maaama! Milka jest diwą operową i jej aria : Oli oli laaa wzbudza zachwyt słuchaczy. A co ja będę cudze koty chwalić? Coś mi odbija na "średnie" lata :)
Krystyna czasem mnie straszy, że ludzie, którzy nie lubią kotów powrócą w przyszłym życiu jako... myszy. A już jej uwierzę :) Truje mi jeszcze, że dom bez kota nie zasługuje na miano domu. Ej tam!
Na wszelki wypadek, tak asekuracyjnie piszę ten pochwalny koci tekst, bo myszą w przyszłym życiu to jednak bym nie chciała być.
Wszystkim kociarzom, a szczególnie Jubilatce, wszystkiego najlepszego!
Anty kociara - Dziuńka