Byłem dzieckiem... byłem i starszym [cz. 29]

Początek cykluByłem dzieckiem... byłem i starszym [cz. 28]Pusto w głowie, żaden z pomysłów nie był funta kłaków wart. Ciągnąc nogę za nogą, jakby każda worek z cementem za sobą ciągnęła... już, już chciałem błagalnie poprosić o przepytanie na następnej lekcji. Może geografka będzie dzisiaj łaskawa? Przecież wie, że ją bardzo, ale to baaardzo lubię...
- Eeee, pani profesor...
- Dobra, co się tak wleczesz jakbyś szedł na ścięcie. Powiedz mi, co wiesz o Brazylii?
Ooo... Brazylii? O BRAZYLII?! CZY JA DOBRZE SŁYSZĘ?!
Wszelkie łaski na mnie spłynęły. O Brazylii!!! Ha! Cudownie, hip hip, hura, wygrałem w totka, wygrałem miliona w totka! Jak to dobrze iż nie zdążyłem powiedzieć, że nie jestem przygotowany. O Brazylii, o Brazylii... triumfalnie pobrzmiewało mi pod "kopułką"...Już zdecydowanym, raźnym krokiem podszedłem do wiszącej mapy fizycznej Ameryki Południowej. Wziąłem wskaźnik i jeżdżąc nim po mapie, pewnym głosem zacząłem perorować:
- Brazylia, największy kraj Ameryki Południowej. Liczy... milionów mieszkańców, stolica Rio de Janeiro (w tym czasie Brazylijczycy jeszcze nie przenieśli stolicy do nowo budowanej Brasilii w interiorze. H.), największa rzeka Amazonka, język urzędowy portugalski...".
Słowotok wylewał mi się wodospadem z ust, wskaźnik śmigał po mapie; rzucałem liczbami, wskazywałem główne miasta, pokazywałem rzeki, umiejscowienie głównych bogactw naturalnych... ledwie powstrzymywałem się od pogwizdywania z radości. Tylko z tyłu głowy przebijała się natrętna myśl "jak najdłużej mówić o Brazylii, przeciągnąć ile się da... bo jak mnie jeszcze o inny kraj zapyta to... katastrofa!". Ciągnę "wykład", rzucam szczegółami, obudowuję gładkimi słowami... oby tylko nie spytała mnie jeszcze o inne państwo, oby tylko...
- Dobrze, dobrze, starczy! - przebił się do mojej świadomości głos geografki. STARCZY ! :)))
Następny wpis niebawem.
Wszelkie prawa zastrzeżone. Podobieństwo do osób, miejsc i zdarzeń może być przypadkowe.