Dom generała Tokarzewskiego-Karaszewicza trafił do rejestru zabytków. W jego piwnicy ukryta była tajna radiostacja

Prof. Jakub Lewicki wpisał do rejestru zabytków nieruchomych województwa mazowieckiego dom położony przy ul. Telefonicznej 18 na Osiedlu Boernerowo (I Osiedle Łączności) w Warszawie.

Dorn przy ulicy Telefonicznej 18 został zbudowany pomiędzy wiosną 1932 a zimą 1933. Jego właścicielką została małoletnia wówczas Irena Tokarzewska-Karaszewiczówna, córka generała Michała Tokarzewskiego-Karasrewicza, występującego w jej imieniu. Dom po wojnie został zajęty przez wojsko. 7 lutego 1953 roku został sprzedany. Obecnie jest własnością Skarbu Państwa, a jego zarządcą jest miasto Stołeczne Warszawa.

Wartości historyczne budynku wiążą się z wybitną postacią inwestora - generała Michała Tokarzewskiego-Karaszewicza. W czasie II wojny światowej stał na czele pierwszej konspiracyjnej organizacji wojskowej - Służby Zwycięstwu Polsce, następnie został komendantem lwowskiego okręgu Związku Walki Zbrojnej. W okresie powojennym pełnił funkcję Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych i Ministra Obrony Narodowej w Rządzie Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie.

Na wartość historyczną wpływają również fakt, iż było to miejsce związane z okupacyjną historią Boernerowa. W piwnicy budynku działała konspiracyjna radiostacja ukryta w skrytce, do której wejście znajdowało się pod ruchomym, przesuwanym piecem, znajdującym się w pokoju na parterze. Została ona przypadkowo odkryta podczas remontu domu prowadzonego w 1978 r. Wydobyta aparatura radiowa była prezentowana na wystawie w Muzeum Techniki. Ponadto pod werandą prawdopodobnie znajdowała się (lub nadal znajduje) skrytka z bronią, związana z działalnością konspiracyjną mieszkańców - przekazał Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków.

Jak podkreślił prof. Jakub Lewicki, budynek przy Telefonicznej jest wartościowym przykładem dawnej podwarszawskiej architektury okresu międzywojennego oraz dokumentem rozwoju przestrzennego tego rejonu z jej typową drewnianą zabudową.

Budynek wyróżnia się wysokim stopniem i dobrym stanem oryginalnej substancji, w tym konstrukcji i formy architektonicznej wraz z pierwotnym w większości układem pomieszczeń, częścią stolarki drzwiowej, drewnianymi podłogami i schodami, Przedmiotowy budynek stanowi świadectwo rozwoju osiedla Boernerowo, które po przemianach administracyjnych stała się takie częścią układu przestrzennego oraz tożsamości obecnej warszawskiej dzielnicy Bemowa - powiedział konserwator.