Rowerem pod prąd

Jazda rowerem pod prąd na ulicy jednokierunkowej wydaje się pomysłem samobójczym.Nie może to być jednak zbyt trudne, skoro widzę mnóstwo, nawet starszych osób, jeżdżących tak po mojej jednokierunkowej ulicy.
(Chodzi oczywiście o ulice stosunkowo wąskie, gdzie nie sposób się autem rozpędzić takie jak Mickiewicza, Ligonia, Kraszewskiego, Robotnicza, Zapolskiej,Dekabrystów a nie dwupasmowe jak Reymonta czy Kołłątaja)
Jeżeli się głębiej zastanowić to na ulicy jednokierunkowej jestem w lepszej sytuacji wtedy, gdy jadę rowerem pod prąd, niż kiedy poruszam się zgodnie z przepisami...
Jak jadę pod prąd to jesteśmy z kierowcą w kontakcie wzrokowym- w razie nieodpowiedzialnego zachowania "szofera" jestem w stanie to dostrzec i uciec na bok.
Jak jadę "normalnie" czyli plecami do kierowcy, to tak naprawdę zdany jestem na jego umiejętności...Stuknie mnie, czy nie stuknie? Oto jest pytanie... (chyba że mam lusterko wsteczne ha, ha! Wtedy znowu widzę co samochód wyprawia)
Zasada przemieszczania się pod prąd jest obowiązująca dla pieszych poza terenem zabudowanym, gdy nie ma chodnika. Pieszy ma NAKAZ wędrować pod prąd, czyli po lewej stronie, twarzą do nadjeżdżających!
Od dawna wolno jeździć pod prąd poza miastem jeżeli jest się opiekunem dziecka do lat 10.  Jest to bardzo logiczne, bo dziecko łatwo zrobi głupstwo, gdy przestraszy się czegoś nadjeżdżającego nagle z tyłu.
Ciężko jest dziecko przestraszyć czymś, co widać z daleka,co można mieć pod kontrolą wzroku. "Zagrożeniem" przy takim poruszaniu się, nie są samochody nadjeżdżające z przeciwka, ale możliwość spotkanie patrolu policji...
Mandat to w zasadzie jedyna przykrość jaka nas może spotkać... No, jeszcze jakiś narwany kierowca może nam mamusię obrazić...
Ale te zagrożenia bardzo łatwo zlikwidować- wystarczy decyzja władz miasta i umieszczenie pod znakami zakazu/nakazu tabliczek "nie dotyczy roweru" (to co widać na zdjęciu) Kodeks drogowy tego nie zabrania, a wiele większych miasta jak choćby Poznań czy Wrocław to rozwiązanie z powodzeniem stosuje.