Sztandary? To rzecz święta!

Ryszard Sobczak jest włocławianinem. W 1982 roku rozpoczął pracę w Cechu Rzemiosł Różnych. Jedno z dodatkowych zadań, jakie wówczas otrzymał, dotyczyło gromadzenia dokumentacji - miała ona być podstawą książki o historii włocławskiego rzemiosła. -Planowano, że takie wydawnictwo powstanie - mówi pan Ryszard. Niestety, czas naniósł korektę na te zamierzenia. Książka na razie wciąż pozostaje w sferze planów, ale zbiory Ryszarda Sobczaka rosną!
- Ostatnio przeglądając moje zbiory natrafiłem na kopię dokumentu cechowego sprzed stu pięćdziesięciu lat - mówi włoc-ławianin. To sprawozdanie z "sesyji kwartalnej" w Urzędzie Starszych, z września 1861 r., które znajduje się we włocławskim archiwum. Jest tam upomnienie dla majstrów, którzy tworzą rzemieślnicze poczty sztandarowe, aby "...nie usuwali się lecz pilnie i gorliwie wykonywali swoje obowiązki".
- Minęło sto pięćdziesiąt lat a problem jest ten sam - mówi Ryszard Sobczak. - Coraz częściej brakuje rzemieślników do pocztów sztandarowych. A przecież to duma być chorążym...Włocławski Cech Rzemiosł ma kolekcję sztandarów. - To część naszej tradycji - mówi Lesław Wiliński, starszy cechu. Przed II wojną światową Włocławek stanowił bardzo silny, rzemieślniczy ośrodek. Powstała w 1929 r. Izba Rzemieślnicza, obejmująca całe byłe woj. warszawskie, zrzeszała 150 tys. zakładów i siedzibę miała nie w Warszawie, ale we Włocławku. Na archiwalnym zdjęciu z 1938 roku zachowanym w zbiorach Ryszarda Sobczaka, jest czternaście sztandarów. Nie wszystkie przetrwały okupację. Dziś jest ich jedenaście, wraz z trzema najnowszymi, powstałymi już po wojnie.- Towarzyszą wszystkim ważnym uroczystościom, świętom, są wówczas, gdy na zawsze żegnamy kogoś z naszego grona - mówi Lesław Wiliński. - Musimy dbać o to, aby tradycja rzemieślniczych sztandarów nie zginęła.Sztandary ze zbiorów Cechu Rzemiosł oraz eksponaty związane z tą dziedziną życia z Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej były pokazywane kilka lat temu. Może warto jeszcze raz zorganizować taką wystawę?