Wizyty "domokrążców" w Łomży

Przedwczoraj po całym dniu dreptaniny i po wizycie u swojej doktor padłam jak ścięta na wersalce. Z ulgą wyciągnęłam nogi i sięgnęłam po książkę. Długo to ten mój relaks nie potrwał, bo zabarabanił dzwonek u drzwi. Musiałam się zwlec, bo mąż akurat poszedł do córki przypilnować wnuczki. W drzwiach stoi jakiś łysawy przystojniak i wpycha mi do ręki kolorowe papierki. Wciska mi też kit, że powinnam głosować tylko na tego kandydata, który widnieje na wielkiej ulotce. Moje zasłużone chwile odpoczynku diabli na ogonie poniosły przez takiego intruza! Jako dobrze wychowana wypchnęłam domokrążcę za drzwi i powiedziałam, co myślę o takich wieczornych wizytach bez zapowiedzi. Jeszcze mi zaraza jeden próbował oponować! Wczoraj przed 18-tą znowu dzwonek do drzwi. Tym razem to mąż poszedł otworzyć, bo czekał na kolegę z pracy. Po chwili usłyszałam głośną rozmowę o wyższości jakiegoś kandydata nad innymi. Wyszłam na korytarz i zapytałam się, kto reklamiarza zapraszał do naszego domu? Odsunęłam męża od drzwi i zatrzasnęłam je z hukiem. Spostrzegłam, że mąż trzyma w ręku jakieś papierzyska. Z mety zapowiedziałam, że przez tydzień będzie wynosił codzienne śmieci, jak będzie zbierał taką makulaturę. Od dzisiaj zaraz po zmierzchu odłączam dzwonek, a na drzwiach wieszam kartkę: W tym mieszkaniu nie przyjmuje się domokrążców, szczególnie tych przedwyborczych! Ja chcę mieć święty spokój po całym dniu pracy! W naszym bloku jest domofon, to jeszcze przeprowadzę śledztwo, kto z sąsiadów otwiera drzwi takim intruzom.