Wolontariat akcyjny- historia Katarzyny Bartnik

Wolontariat uczy pokory wobec cierpienia, szacunku do ludzi biedniejszych. Wolontariusz szkoli w sobie odpowiedzialność w podejmowaniu decyzji, cierpliwość, panowanie nad emocjami, kreatywność i zaradność. Wszystkie te umiejętności są przydatne w codziennym życiu, gdyż dzięki nim każdy może pomagać. To, że praca w wolontariacie jest nieodpłatna wcale nie oznacza, że jest mniej wartościowa. Pieniądze nie są ważne. Istotniejsze jest szczęście ludzi i jedno proste słowo – dziękuję. To bardziej cieszy niż nagroda materialna. To bardzo miło, gdy wiemy, że nasza praca jest komuś potrzebna. Wdzięczność ludzi daje dużo satysfakcji i motywuje do czynienia dobra. Moja przygoda z wolontariatem zaczęła się w szóstej klasie szkoły podstawowej. Razem z moją przyjaciółką postanowiłyśmy zapisać się do Szkolnego Klubu Wolontariusza w naszej szkole. Na Początku bałyśmy się, że nie damy sobie rady, ale nasi koledzy i koleżanki pomogli nam w „pierwszych krokach". Kiedy po raz pierwszy wzięłam udział w akcji „Podziel się posiłkiem", byłam bardzo szczęśliwa. Rozpierałam mnie duma, że mogę pomóc zachęcać innych do czynienia dobra. Ludzie okazali się szczodrzy i ofiarowywali mnóstwo produktów. Kolejna akcja, w której wzięłam udział również cieszyła się dużym zaangażowaniem. Następnym przedsięwzięciem był udział w kiermaszu świątecznym w mojej szkole. Pieniądze, które wówczas uzyskaliśmy były przeznaczone dla hospicjum dziecięcego w Białymstoku. Cieszyłam się, że mogłam pomóc moim rówieśnikom. W ostatnim czasie ponownie wzięłam udział w akcji „Podziel się posiłkiem".Muszę przyznać, że za każdym razem akcje sprawiają mi jeszcze większą satysfakcję. W tym roku kończę gimnazjum, mimo to nie zamierzam kończyć mojej przygody z wolontariatem. Postaram się poszerzyć moje zainteresowania w tym kierunku. Z chęcią będę uczestniczyć w różnego rodzaju akcjach, ponieważ dużo ludzi potrzebuje mojej pomocy.