Art Moves 2011 4 Międzynarodowy Festiwal Sztuki na Bilbordach

Art Moves 2011
4 Międzynarodowy Festiwal Sztuki na Bilbordach
Tegoroczna czwarta już edycja Festiwalu Art Moves to wielkie święto sztuki, święto zarówno artystów, jak i publiczności, która ma możliwość kontemplowania dzieł wybitnych artystów z całego świata w egalitarnej przestrzeni miasta. Program festiwalu wypełniają zarówno prace artystów uznanych na świecie, jak i młodych twórców, którzy nadesłali swoje prace na konkurs sztuki bilbordowej. W tegorocznej edycji pokażemy prace 19 artystów z 11 państw:
Blok główny:
Marcos Ramirez ERRE / Meksyk / USA
Ken Lum / Kanada
Bob and Roberta Smith / Wielka Brytania
Daniele Buetti / Szwajcaria
Adam Niklewicz / USA
Jerzy Kosałka / Polska
Andrew Willett / Wielka Brytania
Joanna Górska (Galeria Rusz) / Polska
Rafał Góralski (Galeria Rusz) / Polska
Blok konkursowy:
Jean-Philippe Paumier / Holandia
Ivaylo Gueorgiev & Eric Pitra / USA
Vassilina Pljonkina / Estonia
Mark Adams / Wielka Brytania
Céline Wouters / Holandia
Monica Fraile Morisson / Francja
Sarah Clifford-Rashotte / Kanada
Ivo de Jeu / Holandia
Patryk Leś / Polska
Aimee-Rose Stephenson / Zjednoczone
Emiraty Arabskie / Nowa Zelandia
Art Moves jest jedynym na świecie festiwalem sztuki bilbordowej. W ramach festiwalu w przestrzeni miasta prezentowane są parce w dwóch blokach – głównym i konkursowym.
Do bloku konkursowego wybierane są najciekawsze prace, nadesłane przez młodych artystów z całego świata. Prace te są twórczą wypowiedzią artystyczną na temat konkursowego hasła. Tematy corocznych edycji konkursu wybierane są w taki sposób, by korespondowały z procesami i zjawiskami społecznymi kształtującymi współczesny, globalny świat. Wyrastają one z głębokiej refleksji o podłożu socjologicznym, psychologicznym, filozoficznym i są wyrazem troski o kształt rzeczywistości, w jakiej żyjemy.
W bloku głównym pokazywane są natomiast prace uznanych i cenionych artystów z całego świata. Staramy się pokazywać prace pełne refleksji, namysłu i głębokiego spojrzenia na człowieka oraz otaczającą go rzeczywistość.
Nagroda Art Moves Special Award dla wybitnych twórców – Marcosa Ramireza ERREi Kena Luma
W tym roku organizatorzy Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Na Bilbordach po raz drugi przyznają Nagrodę Specjalną – Art Moves Special Award. Nagroda ta jest przyznawana artyście za rzadką we współczesnym świecie konsekwentną postawę artystyczną, otwartą na otaczającą nas rzeczywistość. Postawa ta przejawia się w tworzeniu wybitnych dzieł sztuki, które poruszają i stwarzają nowe tropy interpretacyjne, dzięki którym możemy na nowo przyjrzeć się zarówno samym sobie, jak i światu, w którym żyjemy. Nagroda ta jest wyrazem szacunku, jaki wyrażają - artyści - organizatorzy festiwalu innemu artyście. Jest wyrazem zafascynowania i radości płynącej z obcowania ze sztuką innego artysty. Jest też pewnym drogowskazem dla widzów, zachętą do tego, by przyjrzeć się dokładnie twórczości danego artysty. W tym roku zostaną nagrodzeni wybitni artyści Marcos Ramirez ERRE i Ken Lum.
Marcos Ramirez ERRE mieszka i tworzy w Tijuanie, w Meksyku i San Diego, w USA. Tworzy instalacje, rzeźby, obrazy, wideo instalacje, rysunki. Artysta tworzy również wielkoformatowe instalacje w przestrzeni publicznej, które przeniknięte są świadomością polityczną i społeczną, a także od wielu lat pośredniczy w dialogu kultur pogranicza. Brał udział w wielkich międzynarodowych wystawach takich jak VI i VII Biennale w Hawanie, Whitney Biennale, Biennale w Sao Paulo, Walencji, Biennale Kalifornijskie i Biennale w Moskwie. Artysta w związku z przyznaniem mu Nagrody Specjalnej Festiwalu przygotował 4 prace po polsku, które będą prezentowane na Rynku Nowomiejskim.
Ken Lum to wybitny kanadyjski artysta, mieszka i pracuje w Vancouver. Jest artystą multidyscyplinarnym – zajmuje się malarstwem, rzeźbą i fotografią. Jego sztuka jest powiązana z konceptualizmem, a jej zasadniczym tematem jest problematyka tożsamości. Lum otrzymał wiele prestiżowych stypendiów i nagród, reprezentował Kanadę na Biennale w Sydney, na Biennale w Sao Paulo, Biennale w Szanghaju i na wystawie Documenta XI. Lum pracował też nad wieloma projektami artystycznymi w przestrzeni publicznej. Artysta w związku z przyznaniem mu Nagrody Specjalnej Festiwalu przygotował 4 prace po polsku, które będą prezentowane na Rynku Nowomiejskim.
Oprócz prac artystów uhonorowanych nagrodą Art moves Special Award pokażemy również prace następujących artystów: Bob and Roberta Smith, Daniele Buetti, Jerzy Kosałka, Andrew Willett, Adam Niklewicz, Galeria Rusz.
Bob and Roberta Smith mieszka i pracuje w Londynie. Tworzy dzieła o politycznym i społecznym przesłaniu. Wierzy, że sztuka odgrywa ogromną rolę w systemach demokratycznych, będąc zarówno forum służącym wolnej wymianie zdań, jak i warsztatem, w którym testuje się nowe koncepty przyszłości. Ma na swoim koncie wiele wystaw międzynarodowych. W ramach festiwalu pokażemy jego pracę pt. „The Life of Mind".
Daniele Buetti mieszka i pracuje w Zurychu. Dla artysty sztuka jest sposobem komunikacji i budzenia w ludziach emocji. Artystę interesuje przede wszystkim wpływ obrazów i komunikatów, dostarczanych nam przez kulturę masową, na nasze umysły. Bada w jaki sposób mass media kształtują naszą tożsamość, nasze pojęcie piękna i nasze postrzeganie rzeczywistości. W ramach festiwalu pokażemy jego 2 prace z cyklu pt. Dreams result in more dreams (Marzenia rodzą kolejne marzenia) oraz 2 prace z cyklu pt. Good fellows (Porządni goście).
Jerzy Kosałka w swej działalności artystycznej używa różnych technologii i mediów, buduje obiekty, tworzy instalacje i realizacje w przestrzeni publicznej, uprawia również perfomance.
Na festiwalu zaprezentujemy jego pracę pt. "Wschód, czy Zachód?, z cyklu: Polskie pytania".
Galeria Rusz - gospodarz festiwalu pokaże m.in. megablibord z cyklu „Lec Project" pt. „Żyłem". Będzie to praca inspirowana twórczością genialnego, polskiego poety i aforysty Stanisława Jerzego Leca.
Adam Niklewicz urodził się w Polsce, ale od niemal 30 lat mieszka i pracuje w USA. Tworzy zarówno rzeźby, wideo i instalacje, jak i fotografie konceptualne. Prace Niklewicza opierają się na zaskoczeniu i ukazywaniu elementów poza ich normalnym kontekstem. Na festiwalu zaprezentujemy jego wielkoformatową pracę pt. „Tiesa".
Andy D Willett mieszka i pracuje w Rugby w Anglii. Interesuje go użycie środków, technologii i sposobów dystrybucji informacji typowych dla komunikacji masowej. W swoich pracach, Willett zaprasza widzów do powtórnego przyjrzenia się temu, w jaki sposób reagują oni na środki i formę komunikatów wizualnych, jak również na samą treść komunikatów. Na festiwalu zaprezentujemy 3 prace artysty: 2 na bilbordach i jedną na ekranie LED.
Ogromne zainteresowanie Festiwalem Art Moves twórców z całego świata.
Na Konkurs Sztuki na Bilbordach, który jest częścią Międzynarodowego Festiwalu Sztuki na Bilbordach wpłynęło w sumie 1328 prac, 747 artystów z 55 krajów świata. Otrzymaliśmy prace z Australii, Argentyny, Bośni i Hercegowiny, Korei Południowej, Indii, Indonezji, Filipin, Singapuru, Hiszpanii i wielu innych. Jest to ogromy sukces zarówno organizatorów Festiwalu, jak i samego Torunia. Ogromne zainteresowanie festiwalem artystów z całego świata wskazuje na wielki potencjał, jaki tkwi w idei festiwalu oraz w przestrzeni publicznej.
W tym roku konkurs odbywał się pod hasłem „Rzeczywistość czy fikcja? Udajmy, że tego nie ma". Konkursowe hasło można traktować jako pewnego rodzaju metaforę procesów zachodzących we współczesnym świecie. Jest to pytanie o to, czy to z czym mamy zwykle do czynienia jest realne czy fikcyjne i jak można odróżnić jedno od drugiego? Pytanie to równocześnie zachęca do namysłu nad tym, co my, jako pojedyncze jednostki ludzkie, jak i całe zbiorowości, staramy się ukryć. Czy są takie zjawiska, procesy, wydarzenia, których staramy się nie dostrzegać i udajemy, że "tego nie ma"? Jednak można nie tylko udawać, że nie istnieją zjawiska negatywne, ale również pozytywne. Media informują nas głównie o negatywnych wydarzeniach, mało uwagi poświęcając zdarzeniom pozytywnym, uważając je za zbyt nudne i mało ekscytujące. Czy w ten sposób relacjonują prawdziwy obraz rzeczywistości czy wytwarzają fikcję? Czy Internet, jako najnowocześniejsze medium komunikacji, pomaga nam w dotarciu do tego, co jest prawdą, czy raczej wciąga nas w świat wykreowanej fikcji? Czy nowoczesne formy komunikacji pomagają nam, czy utrudniają kontakt z realnością? Takich tropów interpretacyjnych jest bardzo wiele i wiele jest odpowiedzi. Uważamy, że pytanie o to, co jest realne, a co fikcyjne ma głęboki sens. Bo jeśli przestaniemy pytać o to, co jest prawdziwe, a co nie, co dostrzegamy, a co ukrywamy, to czy w ogóle będziemy w stanie odpowiedzieć na pytanie kim jesteśmy i jaki jest świat, w którym żyjemy?
Jury w składzie:
Marcos Ramirez ERRE /artysta / Tijuana, Mexico; San Diego, USA /
Ken Lum / artysta, kurator / Vancouver, Canada /
Cesar Garcia / kurator LAXART / Los Angeles, USA /
Rafał Góralski / artysta, kurator, dyrektor Festivalu Art Moves / Toruń, Polska /
wyróżniło 10 prac, które zostaną pokazane na bilbordach w bloku konkursowym Festiwalu Art Moves. Jury za najbardziej interesującą pracę uznało projekt Jean-Philippe Paumier'a z Holandii i właśnie do niego powędruje Główna Nagroda Konkursu w wysokości 10000 PLN.
Otwarcie festiwalu
16 września o godz. 19 w Dworze Artusa nastąpi oficjalne otwarcie festiwalu i wręczenie nogród Art Moves Special Award. Towarzyszyć mu będzie koncert: Igor Boxx (Ninja Tune) A/V set, visuals: VJ Spectribe.
Od 16 września do 16 października 33 prace będą prezentowane na specjalnie ustawionych bilbordach na Placu Rapackiego, konstrukcjach na Nowym Rynku, mega-bilbordach zawieszonych na budynkach oraz ekranach LED. Już od początku września można zobaczyć pracę Adama Niklewicza na bloku Przy Kaszowniku 37.
16 września, planowany jest o godz. 11.30 obchód wszystkich prac z udziałem zaproszonych artystów: Marcosa Ramireza ERRE, Kena Luma, Andrew Willetta, Jean-Philippe Paumiera i Galerii Rusz.
16 września o godz. 13.00 odbędzie się Pecha Kucha pod hasłem „Rzeczywistość czy fikcja? Udajmy, że tego nie ma" z udziałem Marcosa Ramireza ERRE, Kena Luma, Andrew Willetta, Justyny Ryczek i Galerii Rusz. Spotkanie odbędzie się w Bramie Klasztornej przy ul. Św. Ducha 2A/3.
Pecha Kucha to rodzaj prezentacji multimedialnej składającej się z 20 slajdów pokazywanych po 20 sekund każdy, czyli trwającej w sumie 6 minut 40 sekund. Taki charakter prezentacji ma zapewnić jej dynamikę, żywość, a relatywnie krótki czas trwania - skupienie i uwagę. Pytania i dyskusja wstrzymywane są do zakończenia pokazu. Formuła została wymyślona przez Astrid Klein i Marka Dythama w 2003 na potrzeby spotkań o architekturze organizowanych przez nich w Tokio. Na naszym spotkaniu każdy z artystów będzie miał ok. 8 min. na prezentację.
Program festiwalu:
02.09 – 30.09.2011 – pokaz mega bilbordu Adama Niklewicza (Przy Kaszowniku 37)
16.09 – 16.10.2011 – pokaz mega bilbordów Marcosa Ramireza ERRE, Kena Luma
i Galerii Rusz (Nowy Rynek, Plac Teatralny 2)
16.09 – 16.10.2011 – ekspozycja prac artystów na bilbordach (Plac Rapackiego, ul. Chopina)
16.09.2011, g. 11.30 – obchód prac z udziałem zaproszonych artystów (start: Rynek Nowomiejski)
16.09.2011, g. 13 – spotkanie Pecha Kucha pt. „Rzeczywistość czy fikcja? Udajmy, że tego
nie ma" z udziałem Marcosa Ramireza ERRE, Kena Luma, Andrew Willetta, Justyny
Ryczek i Galerii Rusz
16.09.2011, g. 19 – oficjalne otwarcie festiwalu i wręczenie nagród Art Moves special Award Marcosowi Ramirezowi ERRE i Kenowi Lumowi
Koncert: Igor Boxx (Ninja Tune) A/V set, visuals: VJ Spectribe (Dwór Artusa)
Festiwal jest dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Gminy Miasta Toruń oraz Samorządu Województwa Kujawsko-Pomorskiego
Partnerzy festiwalu: The New Art Gallery Walsall, STGU, Dwór Artusa
Honorowy patronat nad festiwalem objęli: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Marszałek Województwa Kujawsko-Pomorskiego Piotr Całbecki, Prezydent Torunia Michał Zaleski.
Patroni medialni: AMS SA, Polskie Radio, TVP Kultura, Arteon, O.pl, artinfo.pl, cowtoruniu.pl, TVK Toruń, Gazeta Pomorska, Independent.
Prace festiwalowe na Pl. Rapackiego prezentowane są na nośnikach AMS SA
Organizator: Fundacja Rusz
Kontakt: Joanna Górska, Rafał Góralski/Galeria Rusz, tel. 604 967 852
www.artmovesfestival.org, e-mail: [email protected], [email protected]
Noty biograficzne poszczególnych artystów:
Bob and Roberta Smith
ur. w 1963 Londynie, Wielka Brytania, mieszka i pracuje w Londynie w Wielkiej Brytanii.
Bob i Roberta Smith tworzy dzieła o politycznym i społecznym przesłaniu. Wierzy, że sztuka odgrywa ogromną rolę w systemach demokratycznych, będąc zarówno forum służącym wolnej wymianie zdań, jak i warsztatem, w którym testuje się nowe koncepty przyszłości. Artysta wierzy, że tworzenie sztuki (i ogólnie rzecz biorąc, jakiekolwiek kreatywne działanie) jest bardzo ważne dla człowieka i że pomaga ono ludziom definiować samych siebie. Dlatego też zachęca on wszystkich do tworzenia swojej własnej sztuki. Popiera także różne kampanie społeczne i używa sztuki, by mówić o ważnych problemach społecznych. Ostatnio artysta skupia się w swoich pracach na tematach związanych ze zdrowiem psychicznym i feminizmem. Jedną z najważniejszych wystaw z udziałem Boba i Roberty Smith jest The Life of Mind, New Art Gallery Walsall, która odbyła się w 2011. Poza tym Bob i Roberta Smith ma na swoim koncie wiele wystaw międzynarodowych, wśród jego ostatnich wystąpień wymienić można m.in. This is How we are Going to Change the World. I Should be in Charge (Oto Jak my Zamierzamy Zmienić Świat. Ja tu powinienem rządzić) Hales Gallery, Londyn, 2010,
I Was Up All Night Making This (Całą Noc Nad Tym Siedziałem), Cezare Manzo Gallery, Rzym, 2009. Jest honorowym członkiem kolegium University of the Arts Bournemouth.
Obecnie zajmuje go praca inspirowana działaniami brytyjskiego rządu koalicyjnego, którego decyzja o zamknięciu bibliotek w całym kraju skłoniła Boba i Robertę Smith do zastanowienia się nad losem bibliotecznych książek. Obraz palonych książek przywodzi mu na myśl wydarzenia Nocy Kryształowej z 1938 roku i to niszczenie twórczości jest dla niego zarazem fascynujące i przerażające.
Bob and Roberta Smith zapytany „Po co współczesnemu człowiekowi sztuka?" odpowiedział:
Sztuka jest dla ludzi najważniejszym sposobem definiowania samych siebie. Ludzie są istotami kulturalnymi i wszystko na tym świecie, co zostało stworzone przez ludzi, jest oceniane i poznawane na podstawie formy wizualnej. Wszystko zostało utworzone.
A na pytanie „Czemu tworzysz sztukę?:
Tworzę sztukę, ponieważ inne rzeczy kompletnie mi nie wychodzą.
Jerzy Kosałka
Ur. w 1955 r. w Będzinie, mieszka i pracuje we Wrocławiu
Po zrobieniu dyplom z malarstwa na wrocławskiej ASP w 1981 roku, natychmiast porzucił malowanie, które wydawało mu się wtedy mało przekonującym medium i zajął się działalnością interdyscyplinarną. Zaczął budować instalacje, tworzyć obiekty, wykorzystywać ready-made, używając różnych technologii i mediów. Kręci filmy, uprawia performance, działa w przestrzeni publicznej, którą uważa za bardzo ważną scenę dla sztuki współczesnej. Jeśli chodzi o inspiracje, to nazywa siebie artystą-realistą, bo przedmiotem jego artystycznych działań jest otaczająca go rzeczywistość, którą interpretuje i przetwarza, często używając przy tym ironii, a jest ona jego ulubioną strategią artystyczną. Ostatnio, szczególnie interesuje go metoda "site-specyfic", bo bardzo lubi robić projekty, z uwzględnieniem lokalnego kontekstu miejsca prezentacji. Takim najciekawszym z ostatnich była wystawa Bioart i inne prace w krakowskim klubie artystycznym Bomba. Natomiast najbardziej spektakularnym jego ostatnim projektem było zaaranżowanie w galerii Zero w Berlinie: CosalCa-Clubu. Na otwarciu taniec go-go na rurze wykonały kuratorki, które się zgłosiły na specjalnie w tym celu ogłoszony konkurs, natomiast on wykonał zestaw performensów, m.in. Wyczarowanie złotej rybki i Cudowna przemiana Coca-Coli w wino, używając do tego klasycznej techniki iluzjonistów, co jest jego ulubioną strategią performatywną. Z nagród najbardziej ceni sobie nagrodę Fundacjii Krystiany Robb-Narbut w 2010 roku, którą dostał za niezależną działalność artystyczną. Ostatnio po 30-tu latach wrócił do malarstwa, a jego obrazy wysłane w 2009r. na Biennale Bielska Jesień, zdobyły 4 wyróżnienia przyznane przez fachowe pisma artystyczne.
Jerzy Kosałka zapytany „Po co współczesnemu człowiekowi sztuka?" odpowiedział:
A czy jest potrzebna? Mnie często się wydaje, że sztuka współczesna to głęboka nisza w sztuce wizualnej, która jest z kolei głęboką niszą w sztuce w ogóle, która jest kolejną głęboką niszą w kulturze, która to kultura jest głęboką niszą w ogólnych potrzebach społecznych. Bo co można powiedzieć o społeczeństwie, które nie przeznacza na kulturę nawet jednego procenta swojego budżetu?
A na pytanie „Czemu tworzysz sztukę?:
Ponieważ jest to dla mnie obszar Absolutnej Wolności.
Daniele Buetti,
Ur. w 1955, we Fribourg, Szwajcarii/ mieszka i pracuje w Zurychu, w Szwajcarii
Dla Daniela Buettiego sztuka jest sposobem komunikacji i budzenia w ludziach emocji. Artystę interesuje przede wszystkim wpływ obrazów i komunikatów, dostarczanych nam przez kulturę masową, na nasze umysły. Bada, w jaki sposób mass media kształtują naszą tożsamość, nasze pojęcie piękna i nasze postrzeganie rzeczywistości. Buetti wykorzystuje w swych pracach obrazy będące częścią kultury masowej i stosuje bardzo różnorodne techniki, bardziej jest jednak zainteresowany ideami, które pragnie przekazać, niż konkretnymi środkami estetycznej ekspresji. Jego działania artystyczne piętnują podporządkowanie współczesnego człowieka mediom. W projekcie Fluegelkreuz (Skrzydlaty krzyż) i happeningu Good Fellows (Porządni Goście) komentuje nasze przywiązanie do logo różnych firm i wpływ tego znaczka graficznego na wartość przedmiotu, ale także ukazuje, jak bardzo różne dziedziny życia (takie jak sztuka, polityka czy ruchy społeczne) podlegają prawom handlu w dzisiejszych czasach. Z kolei w cyklach Looking for Love (Szukając miłości) oraz Dreams result in more dreams (Marzenia rodzą kolejne marzenia), zaliczanych do jego najważniejszych prac, artysta zajmuje się problemem uwodzicielskiej siły środków masowego przekazu, tym, w jaki sposób sprzedają nam piękną, efektowną (i fałszywą) wersję rzeczywistości.
Na pytanie „Czemu tworzysz sztukę? odpowiedział:
Między innymi po to żeby znaleźć odpowiedzi na nurtujące mnie pytania: w jaki sposób obrazy zmieniają nasz pogląd na świat i jak głęboko media kastrują nasze zmysły? Jaki wpływ ma mediatyzacja naszego społeczeństwa na świadomość? Jaką funkcję i rolę odgrywają media w tworzeniu fundamentów tożsamości? Czym w ogóle jest tożsamość, co ona reprezentuje? Czy tożsamość w świecie zdominowanym przez media elektroniczne i drukowane zostaje przesiąknięta wizerunkami, czy też całkowicie zastąpiona przez nie ? Piękności z reklamy, marki i etykiety, gwiazdy, wizerunki, style życia są symbolami i pojęciami zjawiska, które mniej interesuje mnie pod względem estetycznym, a dużo bardziej społeczno-kulturowym. I tu pojawia się pytanie: Dlaczego pojedyncza jednostka tak rzadko jest w stanie stworzyć sobie swój własny obraz świata, wykształcić niezależny osąd, lecz z utęsknieniem czeka pomocy z zewnątrz i wzorców jako punktów odniesienia? Pojawia się również pytanie o zastępcze funkcje religijne, jakie pełnią dzisiejsze ikony piękna, gwiazdy filmowe, muzycy pop, itp.
Marcos Ramirez ERRE
Ur. w 1961 w Tijuana, Meksyk | mieszka i pracuje w Tijuana, Meksyk i San Diego, USA.
ERRE nie posiada formalnego wykształcenia artystycznego. Ukończył prawo, od zawsze zaś interesował się tematyką społeczno-polityczną. Będąc politycznym aktywistą, artysta zaczął używać sztuki do wyrażania pewnych idei i wskazywania na ważne problemy polityczne i społeczne. Urodzony w Meksyku, spędził jednak znaczną część swojego życia w Stanach Zjednoczonych, dzięki czemu dogłębnie zna problemy obu tych krajów, zachowując jednocześnie właściwe outsiderom świeże spojrzenie. To spojrzenie jest też obecne w jego pracach. Znaczna część jego sztuki przybliża opinii publicznej problem meksykańsko-amerykańskiego pogranicza – ekonomicznych peryferii, rozdartych konfliktami i przemocą. Jedną z jego najważniejszych prac jest Koń trojański na biegunach, monumentalna drewniana rzeźba dwugłowego konia, stworzona w oparciu o homerycki opis Konia Trojańskiego w Iliadzie, jest pracą bezpośrednio wskazującą na problem meksykańsko-amerykańskiego pogranicza. Przedstawienie Konia Trojańskiego jako istoty z dwoma głowami ma za zadanie ukazać skomplikowane relacje pomiędzy dwoma krajami, w których nie jest do końca oczywiste, kto dokonuje inwazji na kogo. Prace z cyklu Znaki STOP symbolizują obszar pogranicza, zamkniętą strefę, rządzącą się prawami przemocy – krainę ograniczeń, nienawiści i strachu. Tablice Snellena to cykl prac prezentujących poruszające cytaty ludzi takich jak Buddha czy Desmond Tutu w formie tablic używanych w badaniach okulistycznych. Tak, jak tablice Snellena używane są do diagnozowania ostrości naszego widzenia, tak tablice ERRE używane są, by diagnozować stan naszej świadomości i wrażliwości na cierpienie i zło, które nas otacza.
Marcos zapytany „Po co współczesnemu człowiekowi sztuka?" odpowiedział:
Współczesne społeczeństwo potrzebuje Sztuki z takiego samego powodu, dla którego potrzebowała jej pierwsza istota ludzka, która pojawiła się na ziemi – ponieważ Sztuka jest narzędziem komunikacji, najwyższą formą wyrazu naszej duszy, a także najlepszym sposobem zrozumienia nas samych, naszych potrzeb, czynów i motywacji. Świat bez Sztuki byłby wyjątkowo mizernym pustkowiem.
A na pytanie „Czemu tworzysz sztukę?:
Ponieważ nie jest mi wszystko jedno i ponieważ jest to dla mnie najlepszy sposób wyrażania siebie.
Ken Lum
Ur. 1956 w Vancouver, Kanada, mieszka I pracuje w Vancouver w Kanadzie
Ken Lum jest potomkiem kanadyjskich emigrantów z Chin, synem robotników wychowanym we wschodniej części Vancouver. Wiedząc, czym jest ciężkie życie i bieda będąca udziałem klasy pracującej, w swojej sztuce często opowiada historie zwykłych, ciężko pracujących ludzi. Jego sztuka przeniknięta jest empatią i wrażliwością na ich los. Lum jest też zainteresowany poszukiwaniem własnej tożsamości i zaprasza swoich widzów, by wyruszyli z nim w tę podróż. Pragnie wstrząsnąć nimi, zasiać w nich niepewność i w ten sposób poszerzyć im horyzonty, a także umożliwić lepsze zrozumienie samych siebie. Do najbardziej znanych i uznanych prac Luma należy Cykl Portret-Powtórzony tekst. Prace opowiadają o przeciętnym człowieku, takim, którym na co dzień nikt się nie interesuje. Poprzez te prace, artysta ukazuje te aspekty życia, które rzadko są przedstawiane w sztuce i pozwala nam słyszeć głos ludzi, którym trudno zazwyczaj przebić się do sfery publicznej. Prace znane jako Szyldy sklepowe podejmują tematykę wewnętrznej walki "za kulisami" oraz zderzenia publicznego i prywatnego wizerunku własnego „ja". Dzieła te obnażają publiczny, starannie wykreowany wizerunek i pokazują cierpienie oraz prawdziwe ludzkie emocje, które drzemią pod spodem. Z kolei Pomnik dla Wschodniego Vancouver to świetlna instalacja, przedstawiającą znak krążący od jakiegoś czasu po Wschodnim Vancouver – biedniejszej, robotniczej dzielnicy miasta, a także miejsca gdzie Lum spędził swoje dzieciństwo.
Dlaczego tworzysz sztukę?
Tworzę sztukę, ponieważ wierzyłem kiedyś, że jest to jedyna dziedzina, w której można naprawdę uciec od usystematyzowanego i w pełni zdefiniowanego świata, i chociaż w ostatnich latach zaczęły mnie opadać poważne wątpliwości na ten temat, to jednak nadal w to wierzę.
Do czego współczesnemu człowiekowi potrzebna jest sztuka?
Współczesny człowiek nie ma czasu na nic poza tym, co robi zawsze, bez stawiania pytań o to, dlaczego rzeczy wyglądają tak, a nie inaczej. Współcześni ludzi zasadniczo nie wiedzą nic o współczesnej sztuce i artyści wręcz drażnią wielu z nich. To jest właśnie powód, dla którego ludzie ci potrzebują sztuki współczesnej, ponieważ sztuka współczesna opowiada o sposobach myślenia. Być może poszerzenie horyzontów nie uczyni człowieka szczęśliwszym. Być może nawet go unieszczęśliwi. Jednak dzięki sztuce współczesnej nasze rozumienie siebie i przeżywanie naszego życia staje się głębsze i pełniejsze.
Galeria Rusz Joanna Górska i Rafał Góralski
ur. oboje w 1973 mieszkają i pracują w Toruniu, Polska
Galeria Rusz to grupa artystyczna specjalizują się przede wszystkim w kreowaniu i prezentacji sztuki w przestrzeni miejskiej. Od 1999 roku artyści prowadzą własną galerię bilbordową (przy Szosie Chełmnińskiej 37 w Toruniu), gdzie pokazują własne prace, jak i prace zaproszonych gości. Jest to najdłużej działający projekt tego typu na świecie, prezentujący non stop sztukę na jednym bilbordzie. Grupa tworzy zarówno plakaty bilbordowe, murale, realizuje akcje plakatowe, jak i przeprowadza interwencje oraz akcje społeczne w przestrzeni miasta. Do chwili obecnej artyści zrealizowali ponad 200 artystycznych bilbordów. Ich prace dotyczą zarówno sfery indywidualnej, jednostkowej (którą można określić w uproszczeniu jako psychologiczną), jak i sfery zewnętrznej, zbiorowej (którą można w uproszczeniu określić jako socjologiczną). Ten podział jest czysto umowny, nieostry i ma zadanie podkreślenie faktu, że starają się w swojej twórczości przedstawiać skomplikowaną sytuację człowieka – indywidualnej jednostki oraz członka zbiorowości, z wszelkimi z tego faktu wypływającymi zależnościami. W swoich pracach proponują widzowi nową ramę interpretacyjną do odbioru pewnych wycinków rzeczywistości. Namawiają odbiorcę do "przeramowania" widzenia pewnych zjawisk i aktywnego manipulowania ramami znaczeniowymi, w jakich dane zjawisko będzie interpretowane.
Artyści Galerii Rusz byli wielokrotnie nagradzani i otrzymywali stypendia twórcze m. in prestiżowe Stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska" w roku 2009. W roku 2007 byli nominowani do Nagrody Fundacji Deutsche Bank „Spojrzenia 2007". Brali udział w wielu wystawach w Polsce i za granicą m. in. w 2009 w wystawie „Take a look at me now" w Sainsbury Centre for Visual Arts w Norwich w ramach Polska! Year w Wielkiej Brytanii.
Dlaczego tworzycie sztukę?
Ponieważ chcemy poRUSZać siebie i innych.
Do czego współczesnemu człowiekowi potrzebna jest sztuka?
Sztuka może służyć do głębszego spojrzenia na siebie i innych. Może być podróżą na głębszy poziom rzeczywistości. Współczesnemu człowiekowi taka podróż jest bardzo potrzebna by komunikować się z samym sobą, jak i ze światem zewnętrznym.
Adam Niklewicz
ur. w 1956 w Polsce, mieszka i pracuje w North Haven, Connecticut, USA
Adam Niklewicz otrzymał licencjat w zakresie sztuk pięknych (specjalizacja: komunikacja graficzna) na Uniwersytecie Waszyngtońskim w St. Louis w 1989 roku, zaś w 2006 roku otrzymał tytuł magistra w zakresie sztuk pięknych (specjalizacja: rzeźba) Stanowego Uniwersytetu Nowojorskiego (SUNY). Jego prace były prezentowane i recenzowane w gazetach i magazynach takich jak ARTnews, New York Times, Sculpture Magazine, Modern Painters Magazine oraz Nation, a także wystawiane m.in. w Real Art Ways, Galerie fur Landshaftkunst (Hamburg, Niemcy), New Britain Museum of American Art, Stamford Museum, Grounds for Sculpture, Black & White Gallery, FiveMyles, Slag Gallery, Zachęcie (Warszawa, Polska). W 2011 zrealizował, między innymi, wystawę w Galerii Sztuki Współczesnej w Opolu (Polska) oraz w Black & White Gallery/Project Space w Nowym Jorku.
Prace Niklewicza opierają się na zaskoczeniu i ukazywaniu elementów poza ich normalnym kontekstem. To, co zazwyczaj przykuwa jego uwagę, jest zwykłe i codzienne. To przedmioty takie jak stoły, krzesła, talerze i cały zbiór innych rzeczy, które odgrywają ważną rolę w codziennych doświadczeniach, określających świat praktyki. Niklewicz staje z boku i przygląda się przedmiotom z dystansu, próbując odkryć nowe, tajemnicze aspekty rzeczywistości poprzez ukazywanie oczywistych rzeczy jako dziwnych i wynajdywanie w nich zabawnych cech, jak również wyraźnej, namacalnej symboliki. Jego pełen kontemplacji dystans przekłada się na absurdalne sytuacje, w których zawieszone są kryteria praktyczności, za to wiele jest ironii i humoru – wszystko to zaś przekazane jest za pomocą środków wyrazu, wśród których można odnaleźć zarówno rzeźbę, wideo i instalacje, jak i fotografię konceptualną.
Do czego współczesnemu człowiekowi potrzebna jest sztuka?
Sztuka, jak rzeczywistość, jest w ciągłym ruchu. Ciągle się zmienia i ciągle pozostaje świeża.
Czemu tworzysz sztukę?
By jakoś zrozumieć ten świat.
Andy D Willett
Urodzony w 1957, w Trent w Anglii, mieszka i pracuje w Rugby w Warwickshire
Artysta przez 20 lat pracował jako niezależny malarz tablic i szyldów oraz projektant, zanim, jako już dojrzały człowiek, podjął studia na akademii sztuk pięknych.
Interesuje go użycie środków, technologii i sposobów dystrybucji informacji typowych dla komunikacji masowej i ma nadzieję, że w ten sposób uda mu się zapoczątkować proces, w którym na nowo zanalizowane zostaną wyuczone reakcje na komunikaty wizualne.
Jako społeczeństwo i jako jednostki jesteśmy nauczeni reagować w określony sposób na bodźce wizualne – zarówno na treść przekazu wizualnego, jak i na określone środki użyte w tym przekazie. W swoich pracach Willett zaprasza widzów do powtórnego przyjrzenia się temu, w jaki sposób reagują oni na środki i formę komunikatów wizualnych, jak również na samą treść komunikatów. Wykorzystując siłę określonych środków ekspresji, rozpoznawalności pewnych elementów czy humoru, artysta stara się wywołać u widza złożoną serię skojarzeń, które w swej najgłębszej formie odnoszą się do fundamentalnych relacji międzyludzkich, pragnień i niedoskonałości
Do czego współczesnemu człowiekowi potrzebna jest sztuka?
W dzisiejszych czasach jest tak wiele poglądów na sztukę , jak wiele jest samych artystów.
Czemu tworzysz sztukę?
Tworzę sztukę od tak dawna, że zapomniałem już, dlaczego zacząłem. Przypomina mi się cytat z Alberta Camus:
„Im więcej tworzę, tym mniej mam pewności. Nad drogą, którą podąża artysta, zapada noc coraz głębsza i głębsza. W końcu umiera on ślepy".