Bo w Łomży życie toczy się dalej...

Tylko dlaczego we mnie po piątku 1 sierpnia jest tyle mieszanych odczuć?. I tyle niesmaku? Ranek po męczących upałach i po burzy, nareszcie obudził chęć do aktywniejszego życia. Ulicami Łomży o godzinie 8-ej wyruszyła do Częstochowy kolejna piesza pielgrzymka. Nie będę nicować intencji wszystkich pielgrzymów, ale kilkorgu życzę, żeby stał się cud i spełniły się! Życzę im, żeby ich wiara przyniosła wyzdrowienie i uzdrowienie bliskich. W dzisiejszych czasach często taka wiara może zadziałać skuteczniej od wytycznych NFZ i opinii lekarzy. Wszak mówi się, że wiara czyni cuda...

Do godziny 15-ej codzienna gonitwa i łapanie kilku srok za ogon, żeby z czystym sumieniem ruszyć na Stary Rynek. Pełna rozterek moralnych postanowiłam naocznie sprawdzić jak Historia współżyje ze Współczesnością. Od razu powiem, że bardzo im nie po drodze. Obchody 70 rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego przegrały z piątym etapem kolarskiego Wyścigu Dookoła Mazowsza LOTTO TOUR. Od czasów Szozdy i Szurkowskiego jestem fanką tego sportu i nie pomyślałam, że kiedyś bez wzruszenia będę oglądać jakiś wyścig. Tym razem tak było. Po Historii i pamięci ofiar tamtych dni poleciano w Łomży po łebkach, aby odwalić! Prezydent ze świtą złożył kwiaty o godzinie 12.00 (dlaczego nie o 17-ej??) pod pomnikiem Pamięci Żołnierzy Armii Krajowej Obwodu Łomżyńskiego przy Szkole Muzycznej oraz w Dolinie Pamięci. Wygłoszono mowy i rozeszli się. Bliższa już mi była inicjatywa harcerzy, którzy zorganizowali Harcerski Bieg Powstańczy. I pewna sytuacja, która zwiększyła mojego psychicznego kaca- happening kibiców ŁKS-u i członków Łomżyńskiego Klubu Myśli Patriotycznej na Starym Rynku o godz.17-ej. Happening, który powinien porwać wszystkich obecnych na placu, a odbył się na zapleczu sceny ustawionej z okazji Lotto Tour. Transparenty, biało-czerwone flagi i odśpiewany hymn umknęły uwadze większości zebranych łomżyniaków. Na chwilę rejwach zamilkł, kiedy punkt 17-ta zawyły syreny. Tylko na chwilę.

Na chwilę, bo w tym samym czasie na metę wjechali pierwsi kolarze. Młody człowiek z irytacją mówił do drugiego: Cyrk! Mogli przecież uszanować pamięć ofiar i przesunąć o godzinę lub dwie start do tego etapu. Ano, mogli... Też tak uważam. Starszy łomżyniak, zapewne pamiętający czasy wojny odpalił: „Bo życie toczy się dalej i bez sentymentów !". Hmmm, to by znaczyło, że zupełnie niepotrzebnie walczyli i umierali za Polskę nasi przodkowie? BEZ SENTYMENTÓW!!! Liczy się tylko nasze TU i TERAZ?
I już nie cieszyło mnie, że nasz Jarosław Marycz utrzymał żółtą koszulkę lidera, że w pięknym stylu wygrał mordercze 3 rundy Holender Maurits Lammertink.

Na chwilę mój nastrój poprawił widok młodego człowieka przemykającego wśród publiczności. Jego czerwona koszulka (vide moje logo) z dużym napisem -Moje Miasto MMŁomża, wywołała uśmiech na mojej twarzy. Pomyślałam o Ptysiu, Matei i innych młodych z MM-ki, którzy kiedyś byli z nami na portalu.
Sentymentalnie, ale szczerze odskoczyłam w niedawną przeszłość. Nie zapominam:)
Już źle chodzący zegar na ratuszu wybił godzinę 18-tą. Z jednej strony ogromna chęć udania się na Muszlę, gdzie trwał dalszy ciąg wspomnieniowego happeningu, z drugiej zaś sumienie przypominało mi o obowiązkach wobec swoich, starych i chorych rodzicach. Sumienie wygrało.
W domu razem z mamą powspominałyśmy wujka Irka, który walczył o Polskę na różnych frontach, Marię Szulecką, pisarkę i naszą ś.p przyjaciółkę, która walczyła w Powstaniu Warszawskim. Historia musi w nas trwać, bo inaczej nasze życie w ogóle nie miałoby sensu. Nikt, nigdy nie jest TU tylko na chwilę. Pamięć po nim powinna pozostać w tych co żyją. Tym bardziej po Tych, którzy poświęcili swoje zdrowie i życie w walkach o przyszłość Ojczyzny.
Kto chce, niech jeszcze obejrzy.

Nawet największa skleroza nie powinna dotyczyć historii Polski. Można zapomnieć o kupieni soli, ale nie o ofiarach okrutnej wojny!