Gazeta Współczesna. Uwagi na marginesie

Pomimo kilkudziesięcioletniej wierności zrobił mnie w przysłowiowego konia. Wiem, że kryzys, że cięcie wydatków, że czas zaciskania pasa, ale gdzie w tym wszystkim odwzajemnianie sympatii?!
Od kilku dni wyjmuję ze skrzynki pocztowej obiekt mojej nieustannej wierności i adrenalina mi się podnosi! To, że gazeta ma mniejszy format mi nie przeszkadza, ale, że czcionka jest wielkości maku- to już tak!
Okulary na nos, do ręki lupa i pomimo dobrego wychowania klnę pod nosem. Myślałam, że tylko ja jestem taka zniesmaczona okulistycznie, ale skąd! Mój ojciec też burczy i narzeka. Gazecie Współczesnej od lat są wierni ludzie w wieku lekko przechodzonym i śmiem twierdzić, że i im przeszkadza ten kryzysowy wygląd gazety. Kolega po operacji zaćmy, co to niby teraz ma sokoli wzrok, powiedział mi dzisiaj: Kuźwa, co to za numery, ja nawet swoją ulubioną  Kronikę Wypadków Umysłowych musiałem czytać przez okulary żony, bo ona ma - 6.
I to tyle na marginesie. Więcej uwag nie mam. Teraz z lupą w ręku biorę się za lekturę kolejnego artykułu w ulubionym dzienniku. Wrrrr....