Hipster potrzebuje emanować swoją „fajnością”? Dyskusja w Kordegardzie [zdjęcia]

Kliknij w zdjęcie, żeby zobaczyć fotogalerię.

Wszyscy o nich mówią, ale nikt nie potrafi określić, kim tak naprawdę są. Hipsterzy - jedna z najbardziej ulotnych i nieokreślonych subkultur, a i nie wiadomo nawet, czy subkulturą w ogóle są. W najnowszym numerze kwartalnika Kultury Współczesnej poświęconemu modzie, ukazał się obszerny artykuł przedstawiający zjawisko hipsteryzmu, w ujęciu naukowym. Stało się to punktem wyjścia do dyskusji zorganizowanej z udziałem Narodowego Centrum Kultury. 28 lutego w warszawskiej Kordegardzie, zaproszeni goście próbowali odpowiedzieć na pytanie, kim jest hipster.

W spotkaniu wzięli udział autorzy związani z nowym numerem Kultury Współczesnej: Justyna Jaworska, Karolina Sulej, Artur Szarecki - autor artykułu, oraz Agnieszka Drotkiewicz autorka powieści "Nieszpory", w której poruszana jest kwestia hipsterów.

Na samym wstępie Artur Szarecki podkreślił, że w hipsterze najbardziej go zainteresowało to, że jest to postać złożona niemalże z samych sprzeczności. Z jednej strony jest to osoba, która chce być fajna, ale z drugiej tego unika, z jednej strony chce być offowa, a z drugiej popularna. Hipster to ignorant, a zaraz wprost przeciwnie - wszystkim się przejmuje. Chce być indywidualistą, a właściwie jest naśladowcą. O hipsterach mówią wszyscy, to pojęcie stało się niezwykle popularne przed trzema laty, a dziś już wpisało się na stałe w polską kulturę i temat nieco się wyciszył. Jednak, czy ktoś potrafi podać definicję tego słowa, opisać kim hipster jest? To tożsamość, czy kopiowanie cudzych tożsamości? Odpowiedzi nie jest to takie proste…

Czytaj również: Brzydki hipster cierpi, ale nie w samotności
Hipsterzy silnie podkreślają swój wizerunek, poprzez wygląd wyrazisty, "artystyczny”, często w stylu vintage, jak i poprzez wyjątkowe, nieszablonowe zainteresowania. Najważniejsze, aby interesować się tym, co innym jest nieznane. Docierać do wzorców, których nikt inny jeszcze nie zauważył, „ceniona” jest deklarowana niezależność myślenia, zajmowanie się twórczością artystyczną i zainteresowania formami kultury - im bardziej niszowymi tym lepiej. Ale czy hipster pozostawiony sam sobie, będzie nadal hipsterem? Raczej nie, ponieważ potrzebne mu lustro, w postaci społeczeństwa. Potrzebuje emanować swoją „fajnością”, choć w sposób taki, by nikt nie wiedział, że mu na tym zależy.

Dyskusja obrała bardzo rozległe kierunki, od historii, przez teraźniejszość, po przyszłość. Został zarysowany kontekst kulturowy, w Polsce i zagranicą. Polska kultura znacznie różni się od sytuacji w np. Paryżu, gdzie kultura jest ciągła i nieposzatkowana. W Polsce kiedyś moda była dyktatem, przez co wiadomo było, co modne jest, a co nie. Dziś modne staje się wszystko i doszło do tego, że sami nie wiemy, w jakim kierunku iść. Wszyscy zgodnie uznali, że obecny stan mody w jest pewnego rodzaju „zachłyśnięciem się”. Agnieszka Drotkiewicz, nawiązując do swoich rozmów z Dorotą Masłowską, uznała, że do najważniejszych przełomów w polskiej modzie, należy rok 2003, czyli momentu uruchomienia sieci sklepów H&M. Do tego rozwój internetu, dostęp do zagranicznych magazynów. To sprawiło, że wzorce z świata mamy na wyciągnięcie ręki, a nie do końca jeszcze potrafimy z nich korzystać.

Rozmowy o hispterach, nie są proste, czego dowodem było owe spotkanie, które zakończyło się bez konkretnych odpowiedzi. Nie da się hipsteryzmu określić mianem „od do”, bo nie mają jednoznacznego kodu. - Im bardziej się staramy odpowiedzieć na to „kim jet hipster?”, tym bardziej oddalamy się od sensu - mówił Artur Szarecki. Wszelkie dyskusje, próby nazwania tego zjawiska, opierają się na obserwacjach, wnioskach i domysłach. Dlaczego? Z hipsterem porozmawiać się nie da… bo żaden z nich się do bycia hipsterem nie przyzna…