Magdalena Jaworska jest jedyną we Włocławku kobietą - strażakiem, która wyjeżdża do akcji

Z Magdaleną Jaworską rozmawia Wojciech Alabrudziński- Jak to się stało, że została pani strażakiem? Tradycje rodzinne?- Zawsze chciałam studiować medycynę i zostać lekarzem. Ale mój brat wybrał się do Szkoły Głównej Służby Pożarniczej w Warszawie. Pomyślałam - dlaczego nie tam? Pomyślnie przeszłam egzaminy, w tym testy sprawnościowe i dwa lata po bracie wstąpiłam w progi tej warszawskiej szkoły.- Nauka trwała cztery lata?- Tak, ukończyłam uczelnię ze stopniem młodszego kapitana i tytułem inżyniera bezpieczeństwa pożarowego. Ponadto mam możliwości rozwoju zawodowego i awansów. Teraz uczę się, by otrzymać stopień magistra.- I od razu do pracy do jednostki na Płocką?- Tak, czwartego maja na placu Piłsudskiego w Warszawie miałam promocję oficerską, a pierwszego czerwca rozpoczęłam pracę na zmianie we Włocławku. Dwa miesiące później zostałam dowódcą sekcji.- Jakie są zadania dowódcy sekcji?- Kieruję akcja, wydaję polecenia dla załogi samochodu. Poza dowódcą jest kierowca i dwóch ratowników.- Jest pani jedyną kobietą-strażakiem we Włocławku?- Jedyną jeżdżącą do pożaru ale i jeszcze jestem najmłodszym pracownikiem na zmianie. Ale mężczyźni się słuchają. Świetnie się współpracuje z mężczyznami. Ale ja też ich słucham. Wiadomo - każda akcja jest inna, nigdy nie wiadomo do jakiej akcji się jedzie. Czasem ja, czasem ktoś inny wpadnie na dobry pomysł. Liczy się dobra współpraca, szybko i sprawnie przeprowadzona akcja, właściwie udzielona pomoc poszkodowanym.- Jedyna kobieta w jednostce? Miała pani obawy przed taką pracą?- Trochę obawiałam się jak zostanę przyjęta, jak będą wyglądały nasze relacje, ale byłam zaskoczona miłym, pozytywnym przyjęciem. Koledzy też byli speszeni obecnością kobiety, ale przez te kilka miesięcy już się dotarliśmy. Nawet koledzy żartowali, że równy ze mnie chłop.