Nieistniejący Kościół Garnizonowy w Grudziądzu

Zbudowany w latach od 1897 – 1900, mieścił się przy dzisiejszej ul. Jagieły. Pierwotnie przeznaczony dla nabożeństw ewangelickich i dopiero w roku 1920 zastał zamieniony na katolicki.
Był wykonany z czerwonej cegły w stylu neogotyckim, utrzymany w formie wczesnego gotyku. Zbudowany na wzgórzu posiadał więżę wysokości 66 m i był z bardzo daleka widoczny. Posiadał piękne wnętrze. Przez sam środek biegły dwie wysokie i smukłe kolumny, podtrzymujące żebrowanie sklepienia i przedzielające kościół na dwie równe nawy.
Dwunawowe kościoły były rzadkością. Kościół urozmaicony był na zewnątrz szczegółami dekoracyjnymi np. wieżyczkami wewnątrz, posiadał liczne ozdoby, szczególnie na głowicach kolumn tak głównych jak i bocznych w kształcie plastycznie wykonanych liści, łodyg i podobnych motywów roślinnych w różnych odmianach i odcieniach.
W okresie międzywojennym
Kościół garnizonowy był własnością władz niemieckich. Po wkroczeniu do Grudziądza wojska polskiego w styczniu 1920 roku przeszedł on automatycznie w ręce władz polskich. Pierwszą mszę dla wojska polskiego odprawiono jednakże na Rynku Głównym, następnie przez kilka tygodni uczęszczało wojsko do kościoła parafialnego św. Mikołaja. Dopiero po dostosowaniu kościoła garnizonowego, szczególnie ołtarza do potrzeb liturgicznych wyznania rzymsko-katolickiego, nastąpiło jego poświęcenie.
Pierwszym proboszczem parafii św. Stanisława mianował biskup polowy st. Kapelana ks. Legę Władysława, który tę krótką historię kościoła opisał. Kościół odnowiono głównie z ofiar. Wnętrze kościoła otrzymało dekorację w stylu kaszubskim.
Niemcy urządzili sobie ze świątyni poligon
Wrzesień 1939 roku dla kościoła był początkiem dalszych tragicznych losów. Pocisk artyleryjski uszkodził wieżę i dach kościoła W latach 1940-1943 urządzono w kościele poligon, na którym wypróbowywano różne pociski i materiały wybuchowe. Kościół był sukcesywnie rozbierany. Został celowo doszczętnie zniszczony w 1944 r. podczas „ćwiczeń”. Obecnie teren ten został zabudowany domkami jednorodzinnymi. Zostały tylko fotografie i pocztówki...