Operowy maj w Dębicy: "Napój miłosny"

Historia dębickich oper zaczęła się od wystawienia „Verbum nobile" Moniuszki 3 maja 2000 r. Spektakl okazał się sukcesem i od tamtej pory tradycją stało się, że w majowe święto w Dębicy obywa się premiera opery przygotowana przez miejscowych pasjonatów. - Przeważnie, z wyjątkiem „Cyrulika Sewilskiego", wystawialiśmy dramaty, w których ktoś umierał albo był zabijany. W tym roku będzie coś na wesoło, bo „Napój miłosny" to opera komiczna – tłumaczy Paweł Adamek, pomysłodawca i producent dębickich oper, na co dzień dyrektor Szkoły Podstawowej nr 3 w Dębicy.W tym roku do grona wykonawców dołączy nauczycielski chór Akord z Mielca. Wzmocni on połączone siły dwóch dębickich chórów – parafii Miłosierdzia Bożego i parafii Matki Bożej Anielskiej. W sumie śpiewać będzie 100 chórzystów. Za oprawę muzyczną odpowiedzialna będzie 55-sobowa orkiestra ze Szkoły Muzycznej w Dębicy. Dodatkowo szkoła muzyczna zapewni 12-osobowy zespół grający na instrumentach dętych. Elementy baletowe zaprezentuje 12 osób z grupy LDC z Akademii Rozwoju Artystycznego w Dębicy. Na scenie pojawią się też trzy osoby z grupy tancerzy ognia Draconica. Solistami będą Piotr Koprowski, który wcieli się w postać Nemorina, Alicja Płonka i Karolina Pawula będą się zmieniać w roli Adiny, zduna zagra Maciej Kucera, sierżanta Belcore Leopold Stawarz, Żanettę – Katarzyna Plewniak, a Giovaniego - Jan Maślanka. Reżyserem przedstawienia jest Jakub Bulzak.Tak jak w poprzednich latach, dębicka opera budzi ogromne zainteresowanie publiczności. – Sześć tysięcy wejściówek rozeszło się w dwa dni. Oprócz premiery 3 maja, kolejne spektakle w Domu Kultury Mors odbędą się 4, 5, 18 i 19. Do Dębicy przyjedzie na nie sporo wycieczek – z Zawiercia, Dąbrowy Tarnowskiej, Jarosławia, Mielca, Tarnowa, Ropczyc czy Krakowa – wylicza Adamek.„Napój miłosny", jeszcze przed wakacjami, zobaczą też widzowie w Krośnie. W Nowym Sączu, Zawierciu i Mielcu pytają natomiast o możliwość wystawienia opery jesienią.Akcja „Napoju miłosnego" rozgrywa się w 1815 r. Opera opowiada o biednym wieśniaku Nemorinie, który zakochał się w pięknej i bogatej Adinie. Kobieta wyśmiewa zaloty biedaka. Ten u wędrownego znachora kupuje napój miłosny (w rzeczywistości zwykłe wino), mający zapewnić mu powodzenie u dziewcząt. Nemorino rzeczywiście zaczął mieć powodzenie u dziewcząt, ale nie dzięki napojowi, jak sądził, ale dzięki spadkowi, o którym początkowo nic nie wiedział, a który przypadł mu po zmarłym, bogatym wuju. Nemorino w końcu zdobył serce Adiny, ale dopiero po tym, jak dowiedziała się ona, że z miłości do niej wieśniak zaciągnął się do wojska.