Szwendający się łomżyniacy - cz. 1

W końcu!
Dobrze, że postanowiłem śpiewać wtedy, kiedy mnie szlag trafia. A trafił, kiedy miałem już cały artykuł (nawet zdjęcia udało mi się załączyć), kiedy złośliwe chochliki zlikwidowały mi wszystko. Nawet Psota przybiegła i pytała się: „Dziadku, co cię wkurzyło?"
Zaczynam po raz drugi. Mam nadzieję, że teraz maszyna nie zrobi mi żadnego psikusa ( czytaj: moja ignorancja komputerowa nie spowoduje, że zacznę tekst pisać po raz trzeci!).
Trzeciego dnia wycieczki nasz przewodnik (wart oddzielnego artykułu – pozytywnego!!!) zapytał się nas, czy znaleźliby się chętni na wycieczkę na Gibraltar (wycieczka fakultatywna, nie przewidywana przez biuro podróży). Spojrzeliśmy się z Kruszynką na siebie.. i oboje: „TAK". Było nas 18 chętnych, a minimum musi być 19. Kolega z Wołomina bardzo chciał jechać, ale w dniu wycieczki (1.10.) miał rano odlot. Wkurzył się i zamiast tak jak ja śpiewać, zadzwonił do Biura, gdzie wykupił wycieczkę. W ciągu 24 godzin zmieniono mu wylot na wieczór (razem z nami) i zgłosił się wraz z żoną na wyjazd, Wszyscy byliśmy szczęśliwi. Było nas 20!!!
Ostatni dzień wycieczki: część zostaje na pobyt, część nie ma pieniędzy i będzie czekać w holu hotelu na odjazd na lotnisko jakieś 6 godzin, a my szczęśliwi – wymeldowujemy się z hotelu, zostawiamy bagaże w przechowalni i „wpieriod" na Gibraltar. Po drodze oglądamy Hiszpańskie Słoneczne Wybrzeże i słuchamy, co nam mówi przewodnik (Polak, który wybrał Hiszpanię zamiast IV Rzeczpospolitej).
Jadąc do Hiszpanii miałem 4 marzenia:
1)
Zobaczyć prawdziwe flamenco
2)
Zobaczyć Muzeum Prado
3)
Być na Słupie Herkulesa i
4)
Zobaczyć muzeum ze zrabowanymi przez Hiszpanów skarbami Inków i Azteków.
Udało mi się zrealizować trzy pierwsze. Aby zrealizować czwarte, muszę jechać sam, wynająć przewodnika i w końcu to zobaczyć. A wśród tych skarbów były płaszcze królewskie, tkane z piór kolibrów na złotej siatce; oryginalny kalendarz Azteków z Piramidy Słońca, zbroje wojowników wykonane ze złota (nie chroniły przed ciosami) itd...
Pierwszy „zaskok" – na granicy hiszpańsko – gibraltarskiej normalna kontrola graniczna!
Drugi: główna droga Gibraltaru przecina pod kątem prostym JEDYNY pas startowy
lotniska.
Trzeci: bardzo wąskie uliczki są ulicami dwukierunkowymi!
Czwarty: ulice tętnią życiem (nie tylko turystycznym)
Piąty: pamiątka po naszym „Wodzu" Sikorskim (wg historyków – agentem (płatnym)wywiadu francuskiego
Szósty: żyjące na wolności makaki berberyjskie (wspaniałe przedstawicielki złodziejskiego fachu).
Dzień wspaniały. Jest co wspominać. Kogo to zainteresuje, odsyłam do zdjęć. Przepraszam za nie zawsze dobre – część robiłem z samochodu lub w pośpiechu.
Manro PS. Przepraszam za brak kolejności zdjęć: okazało się, że maszyna mnie zwyciężyła.       Jeszcze nie wszystkie zdjęcia z Gibraltaru puściłem. Postaram się za innym razem.PS2. Nie pisałem o "kiblach" (nie dotyczy to zdjęcia więzienia). Ichnie "Toj-tojki" stały na każdym skrzyżowaniu. Nie było żadnej "ściany płaczu" ani kolejek dla pań. Wszędzie czysto,kulturalnie. Jak dobrze, że w Łomży brat mieszka w centrum. Teoretycznie zawsze zdążę. A jak nie, to przez ogrodzenie do ogrodu biskupa. Będzie miał darmowy nawóz. Nawet nie musi mówić "Bóg zapłać"! Daruję mu to!
Manro