W zimowym nastroju na Święta „Bożego Narodzenia”

Narodziny Boga-Dziecka
Na niebie gwiazdka się pojawiłaBoża Dziecina na świat przybyłaTyle radości przyniosła ze sobąŻe świat oniemiał z trwogi o nią.
U ubogiej stajence się urodziła.Na sianie u żłobu Matuś ja ułożyłaPrzybyli pasterze, górale, wieśniacyBy Ją zobaczyć.Przybyli królowie z Dalekiego Wschodu,By oddać jej pokłon w imieniu narodów.
Cały lud Boży pokłon Jej oddaje.Cieszy się, że przyszła na ziemskie rozstaje.Los nasz niewiadomy, wszyscy rozmawiają,Zalęknione oczy na świat spoglądają.
Boże Narodzenie
Boże Narodzenie , to rodzinne ŚwiętaWszyscy o tym wiedzą i każdy pamiętaOd najmłodszych lat, tak każdego roku,Czekamy na te święta, tak pełne uroku.
Kiedy pierwsza gwiazdka na niebie zaświeci.Siadają do kolacji dorośli i dzieciA na białym obrusie wspaniałe potrawy,Pełne tradycyjnie, nie tam dla zabawy.
Domy zdobią choinki, pięknie ustrojone,Aż dech zapiera urok, takie piękne one,A pod nimi stosy prezentów,Co Święty Mikołaj nosiI wszystkich domowników na pasterkę prosi.Idą wszyscy do kościoła oddać hołd Bożej Dziecinie,Podziękować za jej przyjście, pokłonić się,aż zło minie.Narodził się Bóg-CzłowiekW skromnej stajence na sianie,Który musiał wykonać ogromne Boskie zadanie.
Zima
Idzie zima dużymi krokamiPiękna jesień została za namiNagie drzewa przy drodze stojąI drżą z zimna, bo bardzo się boją.
Pola smutne, szare, zaorane,Choć miejscami zbożami obsiane.Ozimy dodają im uroku,Dopóki śnieg nie spadnie wokół.
Wędrowne ptaki dawno odleciały,Choć inne znów przyleciały,By rozjaśnić tę porę roku,Przy tak szybkim zapadaniu zmroku.
Dni są coraz krótsze, słońce późno wstaje.Nocne szrony, przymrozki ludziom spać nie dają.Mgły poranne długo otulają ziemię.Mroźne noce niosą całe zimy brzemię. 
KS