Żeby im się chciało chcieć

Niektóre małe miejscowości starają się zaistnieć godnymi uwagi wydarzeniami. I tak odwiedziłem Łężycę, Zatonie i ostatnio Stary Raduszec. Wszędzie tam coś się działo. To aktywni członkowie lokalnych stowarzyszeń, wielkim wysiłkiem, bezinteresownie, przy minimalnym wsparciu, ale nade wszystko dzięki pobudzeniu do aktywności wielu mieszkańców – zrealizowali ambitne plany. Tym małym ilościowo społecznościom, ale wielkim duchem, takie pospolite ruszenie jest bardzo potrzebne. Formy aktywności są naturalne, charakterystyczne dla danej miejscowości, nie powielane.
Jednym z okruchów wydarzeń są Foto Day'e. Odbywają się one jakby na marginesie głównego wydarzenia.
Stary Raduszec, nie wszyscy wiedzą gdzie go szukać. Wyjaśniam, leży około 3 km od Krosna Odrzańskiego. Ta bliska odległość wcale nie oznacza, że Krosno przytłumiło Raduszec. Wręcz przeciwnie. W przeciwieństwie do Krosna festyn raduszecki i imprezy towarzyszące cechuje autentyczność i spontaniczność. To przecież bardzo mała miejscowość, a nie było chyba domu by ktoś, a często całe rodziny uczestniczyły w tym wydarzeniu. Wszystko zaczęło się o 16-tej ale już kilka godzin wcześniej trwały przygotowania. Przekrój wiekowy maksymalny. Od małych dzieci do osób sędziwych. Widać, że pomysły by uatrakcyjnić festyn, pochodziły od poszczególnych mieszkańców. Udało się zaktywizować wielu.
Ja przyjechałem by uczestniczyć w Foto Day, w żadnym razie aby recenzować wydarzenie. Stąd moje spojrzenie z boku, jednostronne i często wykrzywione. Martwi, że z Zielonej Góry zjawiło się raptem czterech uczestników, w tym Baarbara mocno spóźniona, ale za to jak wyposażona. Ekwipunek niczym żołnierz Gromu w Iraku. Nawet maść przeciw komarom miała.
Ja, wraz z namówionym do udziału BolesławemP do Raduszca przybyliśmy znacznie przed oficjalnym rozpoczęciem. Miałem świadomość, że zwiedzenie wszystkich godnych obejrzenia miejsc zabierze tyle czasu, że na odwiedzenie mieszkańców w ich domach nie będzie okazji. Stąd wykorzystując nasz prywatny czas, wspólnie z Bolesławem najpierw poszliśmy na pole zobaczyć jak latoś obrodziło, następnie przeszliśmy kawałek linią kolejową ( o dziwo czynną) co naocznie sprawdził BolesławP, później złożyliśmy wizytę w dwóch domach. Mieszkańcy serdeczni, szczerze zaprosili do środka. Podziwialiśmy jak gustownie zmodernizowano i zrewitalizowano (kto wymyślił to słowo) przecież nie najmłodsze domy. Aż chciało się patrzeć. I ogrody, kwiaty polskie tradycyjne nie sprowadzane gdzieś z zagranicy: malwy, rudbekie i inne, których nazw nie spamiętałem, stara budka dla ptaków chyba zabytkowa, niewielka kolorowa pasieka skąpana w kwiatach. BolesławP nawet bociany w gnieździe wypatrzył. Na więcej odwiedzin nie starczyło czasu.
O 16-tej przywitał nas Robert Narkun (MM-kowy Amiright) przemiły, mimo choroby, organizator. Ku naszemu zdziwieniu i zadowoleniu na FD przyjechały z dalekiego Gorzowa cztery urocze panie. Można? Można – trzeba chcieć. I tu Robert dwoił się i troił, aby wszystko co łączy się ze Starym Raduszcem pokazać. Jak on to robi? Przecież był jednym z głównych organizatorów. I jeszcze zorganizował „skromny" poczęstunek!
Nie będę opisywał wszystkich wydarzeń bo nie wszystkie widziałem, ale wierzcie mi nie było chwili przerwy.
Zrobił się zmrok – odezwały się komary. Zrobiło się ciemno – zapaliły się wianki i lampiony. Taki stary, a po raz pierwszy uczestniczyłem w czymś takim. Pochodnie, światła reflektorów, zapalanie wianków, zapalanie i wypuszczanie lampionów, wszystkiego dużo.
Mam nadzieję, że w przyszłym roku Opatrzność wynagrodzi wysiłek organizatorów i pozwoli by Noc Świętojańska odbyła się w czerwcu, a twórcy wydarzenia wykorzystają doświadczenia zdobyte w sobotę.