Byłem dzieckiem... byłem i starszym [cz. 98]

Byłem dzieckiem... byłem i starszym [cz. 97] 
Szedłem, szedłem... za nóżką nóżka. Azymut znałem, z tym problemów nigdy u mnie nie było. Trochę gorzej było z przebieraniem nogami w marszu. Ojczysta planeta chyba akurat wpadła w nieskoordynowane drgania - aby utrzymać się w pionie musiałem kroczyć "marynarskim krokiem". Ale to tylko drobna niedogodność. Ważne że byłem coraz bliżej domu i nikt mnie nie mijał, nie wpadałem w czyjeś znajome oczy.
Jest dom! Nareszcie! Jak to dobrze w nim się znaleźć, odpocząć... teraz tylko cichuuutkooo... kluczykiem drzwi otworzyć aby nie budzić domowników. Zgrzyyyt... kurde, dlaczego ten klucz tak hałasuje w zamku?! Cisza? Ufff, chyba nikt z domowników się nie obudził. No dobra, teraz tylko po cichutku... uchylić drzwi... na paluszkach i... przez lekko zamglony wzrok zobaczyłem własną matkę stojącą w przedpokoju! O kurczę!
Tego nie miałem w planie... mama uśmiechnęła się szeroko i tylko cicho spytała się:- Wszystko w porządku? :)-Yppp... taaaa - wyszeptałem i położyłem znacząco palec na ustach.
Teraz już wszystko zrobiłem błyskawicznie, na tyle na ile mogłem - w lewo do pokoju, pościelić wyrko... już pościelone?! Kochana mamcia... rozebrać się, do łazienki, głowa pod prysznic... wypić wody ile się da... miskę postawić na wszelki wypadek... gdzie ta miska?! Oooo, jest, kochana mamcia już postawiła przy wyrku. I o tym pomyślała :) Skok pod kołderkę... tylko dlaczego ziemia dalej się buja?
... i już mnie nie było. Zasnąłem momentalnie w objęciach Morfeuszki, w poczuciu dobrze spełnionego obowiązku „wkupnego"... ;)
PS. Jak znam życie, a zwłaszcza bezgraniczną ciekawość kobiecą... to pewnie niektóre Panie te kilka odcinków „tylko dla mężczyzn" niestety przeczytały. Mimo mojego wyraźnego zastrzeżenia... ;) 
Byłem dzieckiem... byłem i starszym [cz. 99] 
Wszelkie prawa zastrzeżone.Podobieństwo do osób, miejsc i zdarzeń może być przypadkowe