Opowieści o zegarach. Renowacja "babcinego zegara"

W naszych domach często wiszą zegary sprzed I wojny światowej, zwane popularnie „babcinymi”.  Są  to zegary zwane przez kolekcjonerów też eklektykami. Szafki takich zegarów łączą bowiem różne style. Zegary te posiadają często bardzo bogate korony i wpisują się w panujący wówczas styl secesyjny.
Bardzo ciekawe jest również to, iż takie zegary zdobiły domy gburów, zwanych po niemiecku bauerami, czyli najbogatszych gospodarzy.
Mnie ta nazwa eklektyk też kojarzy się z łacińskim słowem ecclesia, czyli zgromadzenie ludowe albo kościół. Przypominały one też wiszące kapliczki. Nawet produkowano zegary na wzór kapliczek. Takie zegary wyrażały też być może filozofię ludową, szacunek dla czasu.
Ten mój wstęp o kościele nie jest tu przypadkowy. Kilka lat temu zaciekawił mnie bardzo zniszczony eklektyk, którego szafka trafiłaby zapewne do pieca a werk byłby tzw. dawcą części zamiennych. Ten sfatygowany zegar posiada wahadło z wytłoczonym aniołkiem na soczewce.
Po otrzymaniu zegara trzeba było w miarę możliwości ustalić czas powstania zegara. Na ażurowej płycie werku są następujące oznaczenia:
  logo firmy FMS, czyli Frederich Mauthe Schveningen
42/105                                           D.R.P. 55006            5776
W ustaleniu czasu powstania zegara najważniejsze były środkowe oznaczenia niemieckiego urzędu patentowego z numerem patentu. Ten patent pochodzi z ok. 1891 r., czyli zegar z tym werkiem zaczęto produkować od tego roku do czasu przed wybuchem I wojny światowej. W dwudziestoleciu międzywojennym nastała moda na inne szafki zegarowe.
Niewątpliwie zegar ma ok. 100 lat. Jest niewątpliwie przedmiotem zabytkowym.
Poniżej zdjęcia pokazujące, jak ten zegar został odrestaurowany w amatorskich warunkach, dla własnego użytku:

1.      Zegar FMS przed renowacją.
2.     Szafka zegara przed renowacją
3.      Nowe aplikacje.
4.      Odtworzenie brakującej brody.
5.      Wahadło przed renowacją.
6.     Tarcza zegarowa przed renowacją.
7.      Tarcza zegarowa po odnowieniu, z nowym ozdobnym środkiem.
8      Szafka zegarowa w trakcie renowacji.
9.  Odtworzona, stylizowana korona.
10.  Zegar FMS po zakończeniu renowacji.
Na koniec tego artykułu nasuwa się refleksja. Jeśli pragniemy dbać o zabytki wspólne, mam tu na myśli zabytki miasta itd.,  zacznijmy dostrzegać i szanować te nasze indywidualne zabytki, które są w naszych domach. Te domowe, prywatne zabytki ruchome, podejście do nich  jest   Naszą szkołą edukacji w zakresie wspólnej odpowiedzialności za wielkie dziedzictwo kultury. Uważam, że bez szacunku dla własnych, prywatnych zabytków, nie będzie szacunku dla zabytków tej wyższej klasy.
 
Opowiadanie w rodzinach o zabytkowych przedmiotach po przodkach też jest szkołą edukacji dla najmłodszego pokolenia.
„Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci”.