Palmy na śniegu od środy w księgarniach

W połowie XX wieku Gwinea Hiszpańska przeżywała swój okres świetności związany z produkcją kakao, kawy i tropikalnych gatunków drewna. W związku z tym wielu Hiszpanów szukało w afrykańskich koloniach lepszego bytu. Bohaterowie powieści „Palmy na śniegu” zwabieni korzystnymi warunkami ekonomicznymi i legendą tropikalnego raju rozpoczynają tam nowe życie. Konstruują ponownie wartości, określają swoją postawę wobec rdzennych mieszkańców wyspy Fernando Poo oraz wobec siebie nawzajem. Jeden z braci, Kilian łamie społeczne tabu i zakochuje się w czarnoskórej Bilian. Drugi - Jacobo prowadzi hulaszczy tryb życia oparty przede wszystkim na zabawie. Obie te postawy wpłyną zasadniczo na losy całej rodziny, która już na zawsze zwiąże się z afrykańską wyspą nie tylko ekonomicznie, ale również więzami krwi.

W 1968 roku, po kilku latach niepokojów, które opisuje Luz Gabás w swojej powieści, Gwinea Hiszpańska uzyskała niepodległość – dokładnie w Dniu Hiszpańskości. Od tamtego czasu kraj znalazł się pod rządami bezwzględnych afrykańskich dyktatorów: Francisca Macíasa Nguemy i Teodora Obianga Nguemy, który rządzi tam do dziś. „Palmy na śniegu” opisują dużą część bogatej i ciekawej gwinejskiej historii, zdominowanej najpierw przez Portugalczyków, potem przez Brytyjczyków i wreszcie przez Hiszpanów. Państwo do dziś nie wywalczyło sobie zasłużonej wolności.

„Palmy na śniegu” to opowieść o dwóch kontrastujących światach, których zestawienie stanowi siłę napędową powieści. Z jednej strony książka odnosi się do sytuacji powojennej Hiszpanii, w której panował nacjonalistyczny katolicyzm generała Franco. Z drugiej strony pokazuje kolonialną Afrykę z jej synkretyzmem religijnym, luźniejszą od europejskiej obyczajowością i wspaniałymi krajobrazami. „Moje siostry i ja dorastałyśmy, słuchając setek anegdot z Sampaki, z wyspy Fernando Poo i z jej pięknej stolicy Santa Isabel, dziś Malabo. (…) Mam nadzieję, że udało mi się oddać w słowach ważną część naszej historii. Historii, o której niewielu mówi i o której coraz rzadziej się pamięta” - mówi o powieści Luz Gabás.

Prawa filmowe do książki zostały sprzedane jeszcze przed opublikowaniem powieści, która szybko stała się hiszpańskim bestsellerem sprzedanym w ponad 100 000 egzemplarzy.

Luz Gabás Ariño urodziła się w 1968 roku w Monzón, w hiszpańskiej prowincji Huesca. Studiowała anglistykę w Saragossie, gdzie po dyplomie została wykładowcą uniwersyteckim. Przez wiele lat łączyła pracę naukową na polu literaturoznawstwa i lingwistyki z działalnością translatorską, uczestnicząc też w licznych projektach związanych z kulturą, teatrem i kinem niezależnym. Od 2007 roku mieszka w pięknym hiszpańskim miasteczku Anciles, gdzie zajmuje się, między innymi, pisaniem.