Remont bazyliki przy Kawęczyńskiej. "Najpiękniejszy kościół w Polsce" odzyskuje dawną świetność

La piú bella chiesa in Polonia

Historia Bazyliki Najświętszego Serca Jezusowego w Warszawie zaczyna się w 1880 roku. Wtedy to para książęca - Michał i Maria Radziwiłłowie - spotkała się we Włoszech z późniejszym świętym Janem Bosko. Pod jego wpływem podjęli decyzje o budowie zakładu wychowawczego i kościoła pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusa. Plany te zostały pokrzyżowane nagłą śmiercią księcia Michała w 1903 roku.

Do budowy już tylko samego kościoła doszło w latach 1909-1923. Zaprojektował go architekt Łukasz Wolski, a zmiany wprowadził architekt Hugon Kudera. Modyfikacja projektu doprowadziła do sporu pomiędzy projektantami, który musiał rozstrzygać sąd arbitrażowy przy Kole Architektów w Warszawie - informuje stołeczny konserwator zabytków.

Achilles Ratti, późniejszy papież Pius XI, bardzo interesował się postępem prac w budowie bazyliki. "Najpiękniejszy kościół w Polsce" (wł. La piú bella chiesa in Polonia) - miał zakrzyknąć podczas nawiedzenia w 1921 roku budującej się świątyni. Nie wiadomo czy na taką ocenę obiekt zasłużył sobie poprzez swoje podobieństwo do wczesnochrześcijańskich rzymskich bazylik, czy dlatego, że papież darzył Warszawę dużym sentymentem po kilkuletnim (1918-21) pobycie w mieście. Jako Pius XI nadał w styczniu 1923 świątyni zaszczytny tytuł bazyliki mniejszej.

W tym roku mija 100 lat od konsekracji i nadania godności bazyliki mniejszej kościołowi Najświętszego Serca Jezusowego. Od kilku lat właściciel kościoła, Towarzystwo Salezjańskie Inspektoria im. św. Stanisława Kostki, prowadzi zakrojony na szeroką skalę program przywrócenia budowli jej dawnej świetności. Tegoroczny etap dotyczy głównie renowacji górnej części elewacji frontowej i schodów wejściowych.

Podczas prac przy górnej części zostaną usunięte zanieczyszczenia mikrobiologiczne, skute zdegradowane tynki a całość oczyszczona. Wykonane będą prace sztukatorskie zdobień gzymsu, listew dekoracyjnych i reliefu. Pracownicy uzupełnią ubytki tynku, całość wzmocnią, zagruntują i pomalują. Powierzchnie kamienne oczyszczą ze szkodliwych czarnych, korozyjnych nawarstwień, a także zastosują zabiegi niszczenia glonów i drobnoustrojów. Usunięte zostaną wtórne zaprawy cementowe, uzupełnione ubytki kamienia oraz fug - wymienia konserwator.

Również całość kamienia zostanie wzmocniona i zahydrofobizowana. Przewiduje się też wymianę zniszczonych obróbek blacharskich i orynnowania.

Zakończenie remontu jest planowane na początek października. Prace remontowo-konserwatorskie są wykonywane w tym roku przy współudziale dotacji miasta w wysokości 250 tys. zł.