Tradycja to nasze dziedzictwo. Na szczęście na zdrowie, na ten święty Szczepan!!!

Jeszcze kilkadziesiąt lat temu kolędowanie było jedną z najpiękniejszych naszych ro­dzimych tradycji, radosnym i barwnym zwyczajem, niosącym domownikom świąteczno-no­woroczne życzenia, które były przyjmowane jako pomyślna wróżba urodzaju i powodzenia w nadchodzącym roku.Grupa kolędnicza nosiła maszkary, którymi dla żartów straszono widzów. Najbardziej upowszechniły się: turoń, koza, niedźwiedź i bocian. Popularne również były pochody z gwiazdą, wykonaną z kolorowego papieru, podświetloną od środka, przymocowaną ru­chomo do drzewca. Charakterystycznymi postaciami w grupach kolędniczych byli między innymi: pasterze, Trzej Królowie, śmierć, diabeł. Życzenia składano wierszem albo kolędą, płatano przy tym figle, recytowano zabawne rymowanki, całemu widowisku towarzyszyła atmosfera ogólnej wesołości. Obchód kolędniczy był wyczekiwanym wydarzeniem, pominię­cie domu uważane było za zły znak.
Kolędowanie rozpoczynało się tradycyjnie w okresie Świąt Bożego Narodzenia i trwało do Objawienia Pańskiego. Często zwyczaj ten przesuwano do początku lutego czyli do Uroczystości Matki Bożej Gromnicznej. Kolędnicy zawsze byli mile widziani i wyczeki­wani, ponieważ nie wpuszczenie ich do domu niosło złą wróżbę na przyszły rok.
Teraz, w naszym regionie tylko w nielicznych miejscowościach chodzą prawdziwi ko­lędnicy z szopką, kozą czy gwiazdą. Takich właśnie kolędników można spotkać we wsiach Sławiec, Grzymały Nowogrodzkie i Grądy Nowogrodzkie.
Tradycję kolędowania przywróciła do życia i kultywuje grupa młodych zapaleńców ze Szkolnego Koła Teatralnego „CHOCHLIKI" działającego w Szkole Podstawowej im. Hanki Bielickiej w Sławcu pod kierunkiem pani Jadwigi Sosnowskiej przy współpracy pana Jacka Sokołowskiego.
Kolędnicy przemierzając ośnieżone drogi, chodząc od domu do domu, zwiastują do­brą nowinę, niosą radość domownikom oraz składają noworoczne życzenia, które są przyj­mowane jako pomyślna wróżba urodzaju i powodzenia.
....Na szczęście na zdrowie, na ten święty Szczepan,żeby wam się rodziła kapusta i rzepa.Żyto jak koryto, pszenica jak rękawica,owiesek jak pański piesek.Na szczęście na zdrowie, na to Boże Narodzenie,żeby wam się kopiło, darzyło, wodziło w oborze.Co daj Panie Boże!...
Z łezką w oku przyjmują ich najstarsi mieszkańcy, którzy przy okazji odwiedzin tej wesołej gromadki wspominają swoje dzieciństwo i młodość. Wszędzie są witani bardzo życzliwie i obdarowywani zarówno słodyczami jak i drobnymi kwotami pieniężnymi.
Dzieci kultywując tradycje kolędowania przywracają do życia piękny, polski zwyczaj, a działania Koła Teatralnego „CHOCHLIKI" znakomicie wpisują się w ideę ocalenia dzie­dzictwa kulturowego regionu i promocję małej ojczyzny.