A ja już czekam na ten obelisk!

W mieście pokracznej dominanty, która zasłoniła kawał Zawarcia. W mieście zrujnowanych, zabytkowych budynków (kamienice, czerwonych spichlerz). W mieście, w którym urząd pozwolił na lata oszpecić deptak plastikową budą z lodami i hot-dogami. W mieście, w którym od lat można się zabić o wiecznie wypadającą kostkę na Starym Rynku. W tym mieście nie wolno... postawić na chodniku obelisku upamiętniającego dawną synagogę. Bo „usytuowanie kolejnej przeszkody jeszcze bardziej pogorszy warunki widoczności i tym samym warunki bezpieczeństwa ruchu drogowego". Tym utrudnieniem ma być kamień z inskrypcją, który dorosłemu sięgnąłby gdzieś tak mniej więcej do kolana.Byliśmy tam, gdzie miał stanąć na chodniku - niczego by nikomu nie utrudniał. A już na pewno nie kierowcom wyjazdu. Pieszym - tylko tym wyjątkowo czepialskim.Przed laty na działce przy skrzyżowaniu ul. Łazienki i Spichrzowej była synagoga. Hitlerowskie bojówki spaliły ją dokładnie 76 lat temu. Dziś jest tutaj czteropiętrowiec. Towarzystwo Miłośników Gorzowa postanowiło upamiętnić dawny obiekt. Kamień miał stanąć na chodniku, przy skrzyżowaniu, na miejskim gruncie w widocznym miejscu. Niewysoki, zająłby może niecały metr kwadratowy. Ale magistrat powiedział: nie. Powołał się na względy bezpieczeństwa, a także na rozporządzenia ministra transportu i gospodarki morskiej oraz na ustawę o drogach publicznych. I taką odpowiedź dostało Towarzystwo.- Nie jest mi nawet przykro. Jest mi głupio, że moje miasto szuka pretekstu, by uwalić pomysł ekipy, która trochę już pozytywnych rzeczy w mieście zrobiła. Zamiast spróbować się dogadać, pokazują nam palcem miejsce w szeregu - ocenia mecenas (i radny PO) Jerzy Synowiec. Inny z członków stowarzyszenia Leszek Rybka dodaje: - Napisaliśmy odwołanie od tego pisma, ale swój plan zrealizujemy tak, czy inaczej.To „inaczej" oznacza: dalej. Kamień ma leżeć za płotem, na działce pobliskiej wspólnoty mieszkaniowej. - Już się prawie dogadaliśmy. Trzeba upamiętnić synagogę - powiedział nam Władysław Olszewski (kamień będzie widział z domu).A Eliza Kasela (ma okna na skrzyżowanie) dosłownie czeka na obelisk. - Byłam dzieckiem, gdy oglądałam spalone resztki synagogi. Będę pilnowała tego pomnika. Tylko niech będzie prosty, bez tabliczek. Bo inaczej zniszczą go i okradną - podpowiada fundatorom. Nie rozumie postawy urzędu. - Przy takich pomysłach trzeba szukać sposobów na „tak", a nie powodów na „nie".* Do tej pory fundatorzy z Towarzystwa Miłośników Gorzowa (przy pomocy także zbiórek publicznych) zadbali m.in. o postawienie pomnika Edwarda Jancarza, Pawła Zacharka, a także Ernsta Henselera i Jana Korcza.* Jak wspomina Jerzy Synowiec, niemal za każdym razem komitet pomnikowy natrafiał na proceduralne przeszkody. Największe były z lokalizacją Jancarza (nie udało się zdobyć zgody na ustawienie żużlowca przy Empiku), a ostatnie z Zacharkiem. Montaż jego łodzi miał być atrakcją Dni Gorzowa przed kilku laty, ale urząd nie zgodził się na to, bo społecznicy nie dopełnili wszystkich formalności.* - Z ubolewaniem dostrzegamy postawę gorzowskiego magistratu, który zamiast stać murem za mieszkańcami, staje się murem koniecznym do obejścia, jeżeli celem jest bezinteresowne działanie na rzecz miasta - pisze stowarzyszenie w liście do władz.