Gwardia Koszalin w III lidze

Sobota 19. 06. 2010r. Mimo, że została jeszcze do rozegrania jedna zaległa kolejka w IV lidze (w środę, 23. 06. koszalinianie spotkają się z Hutnikiem Szczecin), to już dzisiaj wszyscy piłkarze, działacze, trenerzy i licznie zebrani na meczu kibice Gwardii cieszyli się z wywalczenia prawa gry w wyższej, III lidze Pomorskiej. Gratuluję serdecznie gwardzistom awansu i życzę, aby w przyszłym sezonie przysparzali nam jeszcze większych emocji i jak najczęściej schodzili z boiska jako zwycięzcy.
Nie będę analizował sezonu, bo zrobią to na pewno lepiej dziennikarze i działacze, ale chciałbym podzielić się z państwem dwiema sprawami, które wydaje mi się, warte są podkreślenia.
Po pierwsze:Wielu piłkarzy zasługuje naprawdę na wielkie słowa uznania za grę, zaangażowanie czy postępy jakie poczynili. Ilość bramek S. Ogrodowczyka, rajdy L. Pazdura czy gra m. in. Łożyńskiego, Grodzickiego, Dondery zasługuje na duże brawa. Ale ja chciałbym podkreślić wybitną i równą postawę w całym sezonie Marcina Ignaszewskiego. Ten doświadczony zawodnik to klucz do sukcesu całego zespołu. Jego drybling, szybkość, przyspieszenie, przegląd sytuacji, precyzyjne podania to umiejętności nietuzinkowe, zasługujące naprawdę na podziw. I mimo, że nieraz złapie głupią kartkę, niepotrzebnie nakrzyczy na kolegów (a może potrzebnie) i nieraz mu coś nie wyjdzie, to i tak uważam, że Cinek jest zawodnikiem wielkiego formatu.
Po drugie:Pan Piotr Polechoński napisał w swoim artykule o Mistrzostwach Świata i jego podejściu do piłki nożnej. Oglądanie meczów tylko tych z najwyższej półki tj. M.Ś., L.M. czy reprezentacji ma swoje zalety, bo poziom piłkarskiego rzemiosła jest w tych spotkaniach zdecydowanie wyższy niż w polskiej ekstraklasie czy tym bardziej w niższych ligach regionalnych. Ale ja wolę jednak mecze na żywo, adrenalinę wynikającą z oglądania „swojej” ukochanej drużyny, przeżywania nie tylko udanych występów ale i porażek. Do tego jeszcze dochodzą tzw. derby. W Europie jest to m. in. wielkie starcie Barcy z Realem, w Polsce jest to m. in. mecz Lecha Poznań z Legią Warszawa, czyli „święta wojna” drużyn, które, delikatnie mówiąc, nie przepadają za sobą. A na naszym, lokalnym podwórku jest to starcie drużyn, które dzięki awansowi Gwardii już w przyszłym sezonie będą miały miejsce. Mam tu na myśli mecze Gwardii z Kotwicą Kołobrzeg i z Gryfem Słupsk.. Zapraszam wszystkich, którzy mecze oglądają tylko w telewizji, szczególnie na te właśnie spotkania. Ja osobiście zapewniam, że warto. Niektórzy zapewne każą mi się popukać w głowę i będą chcieli sprowadzić mnie na ziemię stwierdzeniem, że to przecież tylko III liga ( w rzeczywistości IV szczebel w drabince). Ale ja wiem swoje i nie mogą się już doczekać rywalizacji w następnym sezonie, a w szczególności spotkań z Gryfem i Kotwicą.
JESZCZE RAZ – BRAWO GWARDIA.