II Koszarówka spadochroniarzy weteranów w Łodzi szczęśliwa dla reprezentanta Włocławka [zdjęcia]

Nasz region reprezentowany był przez Wojciecha Nawrockiego z Gołaszewa, który służył w Krakowie w latach 1980-1982 w 10 Batalionie na Ułanów z półroczną przerwą na Szkołę Podoficerską w Niepołomicach. Okazją do spotkania była przypadająca w tym roku rocznica, 55 lecia powstania 6 Pomorskiej Dywizji Powietrzno-Desantowej, która była „matką" dla innych jednostek powietrzno desantowych Wojska Polskiego. Program spotkania obejmował o godz. 11: 00 zbiórkę uczestników na strzelnicy Klubu Strzelectwa Sportowego „Strzelec", gdzie pod fachowym okiem instruktorów i sędziów przeprowadzono konkurs strzelecki do tarcz - 50m z karabinka sportowego kbks w pozycji stojącej z podpórką na najlepszego „snajpera" weterana. Z pośród 30-tu weteranów, którzy wzięli udział w turnieju strzeleckim, najcelniejszymi „okiem snajpera" z 84 punktami popisał się Wojciech Nawrocki z Gołaszewa, reprezentujący Włocławek. Drugie miejsce wywalczył z 82 pkt Marek Wawrzonowski z Koluszek, a trzecie z 72 pkt Daniel Kucicki z Warszawy. Okolicznościowe statuetki i dyplomy najlepszym „snajperom" wręczył Jacek Dziedziela - prezes Oddziału Łódzkiego ZPS w towarzystwie Marka Grabowskiego – sędziego głównego.
Kolejnym punktem spotkania był spadochroniarski piknik przy wojskowej grochówce z wkładką, podczas, którego można było uregulować składki członkowskie, zakupić koszulki, odznaki i inne klubowe gadżety. Około godziny 17: 00 uczestnicy spotkania przemieścili się do Muzeum Spadochronowego celem zwiedzanie ekspozycji w postaci eksponatów umundurowania i wyposażenia z różnych okresów działania żołnierzy wojsk powietrzno-desantowych. Był również konkurs na najładniejszą chustę rezerwisty, do którego zgłoszono cztery chusty. Wszystkie chusty w ocenie jurorów zasłużyły na uznanie i nagrodzenie ich właścicieli. Tak, więc okolicznościowe statuetki otrzymał: Wojciech Nawrocki - Gołaszewo, Jacek Czulak - Bolesławiec, Janusz Szulc - Łódź i Ryszard Bieniasz - Dębica. Po zwiedzeniu muzeum uczestnicy zostali skoszarowani na terenie ośrodka sportowego na Stawach Jana, stąd nazwa – „koszarówka", gdzie w miłej i koleżeńskiej atmosferze biesiadowali do późnych godzin nocnych.
W II Koszarówce udział wzięło ponad 40 spadochroniarzy w „Czerwonych Beretach" z całego kraju w tym za granicy. Przybyli weterani z Warszawy, Łodzi, Włocławka, Koszalina, Kielc, Bolesławca, Koła, Międzybrodzia Bialskiego, Starachowic, Sierpca, Starej Miłosnej, Koluszek, Dębicy, a nawet z Munster w Niemczech. Jednym z celów Związku Polskich Spadochroniarzy jest integracja środowisk skupiających byłych spadochroniarzy, a także upowszechnianie, kultywowanie tradycji i obyczajów spadochroniarstwa, troska o miejsca pamięci narodowej związane z bojowym, szkoleniowym i misyjnym spadochroniarskim szlakiem jednostek Wojska Polskiego oraz kolekcjonowanie, przekazywanie i wzbogacanie zbiorów do Muzeum Spadochronowego, celem ocalenia od zapomnienia służby w Wojskach Powietrzno Desantowych. Spotkanie spadochroniarzy weteranów w II Koszarówka nie umknęła uwadze łódzkiej prasie:
Związek powstał 7 września 1989 roku w Warszawie. Zrzesza blisko 4 tysiące członków skupionych w 20 Oddziałach w Polsce i jednym w Berlinie. ZPS jest organizacją skupiającą w swych szeregach różne pokolenia spadochroniarzy. Są wśród nich weterani i kombatanci walk na frontach II Wojny Światowej /1 Samodzielna Brygada Spadochronowa, 1 Polski Batalion Specjalny WP/, kadra, żołnierze i rezerwiści służący w 6 Pomorskiej Dywizji Powietrzno-Desantowej, 6 Brygadzie Powietrzno Desantowej, 25 Brygadzie Kawalerii Powietrznej, 1 Pułku Specjalnym Komandosów i w wielu innych jednostkach rozpoznawczych i specjalnych Wojska Polskiego.
Dzięki zaangażowaniu Jacka Dziedziela – prezesa Łódzkiego Oddziału ZPS oraz w dużej mierze jego małżonki Marty, która czynnie włączyła się w logistyczne przygotowanie spotkania, spadochroniarze weterani mogli spotkać się w jednym miejscu i powspominać czasy wspólnej służby, swoich kolegów, przełożonych, odbytych szkoleń, udziału w międzynarodowych misjach pokojowych czy ćwiczeń poligonowych z udziałem wojsk obcych państw. Jednak wiodącym tematem były skoki spadochronowe, które wykonywali w różnych regionach kraju, europy czy świata. Były to skoki dzienne i nocne na Pustynię Błędowską, krakowski Pobiednik w każdą porę roku w tym do wody, na pola oraz w terenie przygodnym. Stary czy młody, każdy z uczestników szczycił się tym, że dane mu było służyć w szeregach sławnych „Czerwonych Beretów".
Tak, tak gdyż nie każdy mógł i może służyć w Wojskach Powietrzno-Desantowych. Ten rodzaj służby zarezerwowany jest tylko dla najlepszych. Wymaga od kandydata dużej odwagi, sprawności fizycznej, odporności umysłowej na stres, umiejętności przetrwania w trudnych warunkach, wielkiego wysiłku i wyrzeczeń, rozwagi czy po prostu kondycji by znieść trudy szkolenia! Mimo ciężkiej i wyczerpującej do maksimum służby wszyscy miło wspominali okres życia spędzony w wojsku. Byli tacy w cywilu, co twierdzili, że służba w wojsku, to przerwa w życiorysie, że to stracony czas dla młodego człowieka itd., itd. My z pod znaku „Czerwonych Beretów" po latach mówimy, że to nie jest prawda, a mężczyzna, który nie był w wojsku, to nie „chłop...", bo „wojsko" to szkoła życia zwłaszcza w Wojskach Powietrzno-Desantowych. Dla mnie było to szczególne spotkanie, gdyż po 30 latach spotkałem się z moim "podwładnym", wówczas młodym żołnierzem Andrzejem Gołębowskim z Koła, którego w lipcu 1982 r przyjmowałem w szeregi 6 PDPD, a następnie szkoliłem w okresie unitarki. Miłych i serdecznych wspomnień pomiędzy nami nie było końca. Do miłego spotkania za rok na III Koszarówce.